ავტორი: ნესტან ნენე კვინიკაძე     1990-იანი წლების მიწურულის და 2000-იანი წლების დასაწყისის თბილისი. ლექსო კინომცოდნეობას სწავლობს, მაია – სტომატოლოგიას; ლექსო „დისიდენტობანას“ თამაშობს, მაია – მკვდრების ისტორიებს თხზავს.   მაია ლექსოს თამაშში აღმოჩნდება. ერთმანეთის პარალელურად ვითარდება ორი ხაზი – რეალური, სადაც სტუდენტები სწავლობენ, თამბაქოს გამონაბოლქვში ფილმებს უყურებენ, ერთმანეთის სხეულებს შეიცნობენ, სექსუალობას იკვლევენ, და მეორე – „დისიდენტობანას“ თამაში: პროკლამაციების გავრცელების გეგმა, ადევნებები, ჩხრეკა, დაჭერები...   ნესტან ნენე კვინიკაძის „38, 44“ ქვეყნის უახლესი ისტორიის არაორდინარული შეჯამებაა, დრამატიზმით, იუმორით, ტრავმებითა და გაუხარჯავი ენერგიით დამუხტული წიგნი, სადაც ცოცხლებიც და მკვდრებიც საკუთარ თავს ეძებენ.

ავტორი: მილორად პავიჩი   წიგნში მილორად პავიჩის ოთხი რომანია შესული:   „უკანასკნელი სიყვარული კონსტანტინოპოლში“ – რომანი თავგანწირულ სიყვარულსა და სიძულვილზე, ღალატზე, ერთგულებასა და შურისძიებაზე, წარმატებასა და ბედნიერებაზე.  მთარგმნელები: ელზა და გიორგი მეტრეველები   „შვიდი მომაკვდინებელი ცოდვა“ თავისებური ლიტერატურული თამაშია – მწერალი თამაშობს სიტყვებით, ბედ-იღბლით, ლიტერატურული პერსონაჟებით, მწერლებით, მხატვრებით, მუსიკოსებით. პავიჩი ამ წიგნშიც არახაზობრივი პროზის ოსტატია, რთულიც და ერთგვარად დამაბნეველიც.  მთარგმნელი: გურამ გოგიაშვილი.   განსხვავებულია პავიჩის 2004 წელს გამოცემული დეტექტიური რომანის – „უნიკალური ეგზემპლარის“ კომპოზიცია: წიგნს ასი დასასრული აქვს, რაც საშუალებას აძლევს მკითხველს, მისთვის სასურველი ვერსია აირჩიოს. შესაბამისად, ყველა, ვინც ამ წიგნს გადაშლის, უნიკალური ეგზემპლარის მფლობელი გახდება.  მთარგმნელი: სალომე ბენიძე.   თავისი მეუღლისა და შთაგონების წყაროს – იასმინა მიხაილოვიჩისადმი მიძღვნილი „სხვა სხეულის“ მთავარი პერსონაჟი ანა თავის მიჯნურთან ერთად XVIII საუკუნის ვენეციაში ცხოვრობს. ისინი ფერისმცვალებელი ქვის ბეჭდისა და ფეხიანი სასმისის ძირზე წარწერილი უცნაური გამონათქვამის საიდუმლოს გამოცნობას ცდილობენ; თითქმის სამასი წლის შემდეგ სერბი მწერალი და მისი ცოლი ლიზა კვლავ წააწყდებიან ქვის ბეჭდის, გამონათქვამისა და „ღვთისმშობლის ცრემლთა“ გამოცანა-საიდუმლოს. მთარგმნელი: გურამ გოგიაშვილი.  

ავტორი: ზაალ სამადაშვილი გამომცელობა: ინტელექტი

ავტორი:  ფრედერიკ ბეგბედერი  ეს წიგნი მოგვითხრობს ყველაზე მასშტაბური ტერაქტის შესახებ, ხსნის მის გამომწვევ მიზეზებს და საუბრობს მოსალოდნელ შედეგებზე. windows on the world – ი სიუჟეტის მიუხედავად, სულაც არ არის დრამატული და დამთრგუნველი. რომანის წაკითხვისას არაერთხელ გადაიხარხარებთ ხმამაღლა და გულიანად, თუმცა ფინალი ნებისმიერს შეძრავს.

"საბოლოოდ, 63 ავტორის 63 მოთხრობა, ამგვარად და ამჟამინდელ საუკუნესთან გადაძახილივით, ანუ 21-21-ად გადანაწილდა სამ ტომში და საბოლოოდ მივიღეთ 21-ე საუკუნის ქართული მოთხრობის მშვენიერი სამტომეული, რომელსაც შინაარსიდან გამომდინარე უკვე აქვს სამომავლო პრეტენზია, დაამშვენოს ნებისმიერი ქართული ოჯახის (თუ დაწესებულების) ბიბლიოთეკა, როგორც ღირებულმა და სოლიდურმა ლიტერატურულმა წონითმა კატეგორიამ, ამავდროულად, ზუსტი და მკაფიო წარმოდგენა შეუქმნას გადამშლელ-წამკითხველს, თუ სად ვართ და ვიმყოფებით ამ კრიზისულ ჟანრში (მოთხრობა), რას ვამბობთ მისი საშუალებით, ანუ რა თემები იკენწლებოდა თავისუფალი საქართველოს 21-ე საუკუნის პირველ 21-წლეულში. ავტორები სხვადასხვაა – ასაკი, სქესი, მსოფლმხედველობა, წერის სტილი და თხრობის ენა სრულიად განსხვავებული და მკვეთრად ინდივიდუალისტურია,"

ავტორი: გიორგი შერვაშიძე   კრებული იწყება მონოპიესით „გივის ბაბლი“. ამ „ბაბლმა“ არ დაგაბნიოთ, ინგლისური სიტყვაა და ბუშტს, უფრო კი საპნის ბუშტს ნიშნავს და ჩვენი ყოფის, ნაჭუჭის აღსანიშნავად გამოიყენება. პიესა კი გივის სიმარტოვეზეა... და მონოპიესის მთელი ხიბლიც ხომ სწორედ ესაა?! ჰოდა, ჩვენი გივიც ამ თავის სიმარტოვეში ცხოვრობს და არის „კოხტად“... რატომ? იმიტომ, რომ მისი სამყარო გამოგონილია. დიახ, მას ჰყავს გამოგონილი საცოლე, სასიდედრო, მეგობარი და თვით ღმერთიც კი. და ამ გამოგონილ პერსონაჟებს კი, არც მეტი და არც ნაკლები, განასახიერებენ გასაბერი ადამიანები. დიახ, გასაბერია საცოლე ტასო, სასიდედრო მაკრინე, მეგობარი შამშე და, რა თქმა უნდა, კარადაში მცხოვრები ღმერთიც... (ბათუმის მონოდრამის საერთაშორისო ფესტივალის გამარჯვებული. 2021 წელი)   კრებულში მეორეა აბსურდული ტრაგიკომედია „ასი ათას ერთი“. პიესაში იგივე ტრაგედია თამაშდება, რა ტრაგედიაც საუკუნეების წინ მეტეხის ხიდზე მოხდა. დიახ, ეს აბსურდული ტრაგიკომედია სწორედ ასი ათასი მოწამის ამბავს ეხმიანება და მისი აბსურდულობა კი იმაში მდგომარეობს, რომ მოქმედება ოცდამეერთე საუკუნეშია და თან პირვანდელი ისტორიისგანაც სრულიად განსხვავდება... ხიდზე ოთხი ადამიანი დგას და გადასვლას ცდილობს. ხიდი შლაგბაუმით არის ჩაკეტილი და მის თავზე დაკიდებული მონიტორიდან მტარვალი სწყვეტს, ხიდზე ვინ გადავიდეს და ვინ არა... თუმცა, ასი ათასი მოწამის ამბისგან განსხვავებით, პიესის პერსონაჟებს სულ სხვა სატკივარი აქვთ და სულ სხვა დარდის მატარებლები არიან. ხატიც ყოველდღე ითელება... ეს ადამიანები ხომ დღევანდელ საზოგადოებას წარმოადგენენ, სრულიად დაცლილს ღირებულებებისა და მორალისაგან... (მ. თუმანიშვილის ფონდის კონკურსის „ახალი ქართული პიესა 2021“ ფინალისტი)   მესამე პიესაა ორმოქმედებიანი ტრაგიკომედია „პომადა და საცვლები“, სადაც მთავარი გმირი გარდაცვლილია და საკუთარ პანაშვიდს ესწრება. გოგი რომ გარდაიცვალა, სახლში არავინ იყო. ის უკვე გარდაცვლილი იპოვეს და ექსპერტიზამ კი დაადგინა, რომ „კაიფში გაიპარა“. არადა, გოგი ნარკოტიკს არ მოიხმარდა. ამ უცნაურმა გარემოებამ კი მისთვის სამოთხის კარი დახურა... და მიუხედავად სიტუაციის ტრაგიკულობისა, არ დაიჯერებთ და ეს ერთობ სახალისო ამბავია. აბა, სახალისო არაა, როდესაც კუბოში ზიხარ, ყველასი გესმის, ყველას ხედავ და სიტუაციის კომიკურობაზეც შეგიძლია, უსასრულოდ „იღადაო“. ამ დაუსრულებელი გროტესკის კულმინაცია კი სწორედ მაშინ იწყება, როდესაც სცენაზე მდუმარებაში მყოფი, სასწაულმოქმედი იღუმენი პროკოპი ჩნდება და ცდილობს, გოგის სიკვდილის ჭეშმარიტი მიზეზი დაადგინოს, რათა წესი აუგოს და... (ლიტერატურული კონკურსის „წლის საუკეთესო პიესა“ ნომინანტი. 2021 წელი)

ავტორი: ულრიხ პლენცდორფი გერმანულიდან თარგმნა დალი ფანჯიკიძემ   ულრიჰ პლენცდორფმა თავისი რომანი ახალგაზრდა ვ.-ს ახალი ვნებები 1970-იანი წლების სოციალისტური გდრ-ის ახალგაზრდული სლენგით დაწერა. მისი მთავარი პერსონაჟი ედგარ ვიბოც ჩვიდმეტი წლის ახალგაზრდაა; ავტორი მას გოეთესეული ვერტერის ნაკვთებსაც ანიჭებს და, ამავდროულად, სელინჯერის ჰოლდენთან (თამაში ჭვავის ყანაში) და დეფოს რობინზონთან (რობინზონ კრუზო) პარალელებს ავლებს.   ეს ეგრეთ წოდებული „მონტაჟური რომანია“, ანუ შინაარსითა და ენობრივი სტრუქტურით ერთმანეთისგან განსხვავებული ტექსტური მონაკვეთებისაგანაა შემდგარი და მწვავე სოციალურ კრიტიკას შეიცავს. პროვინციულ გარემოში დაბადებულ-გაზრდილი ედგარი ხუთი წლის ასაკში მიატოვა მამამ. გოეთეს ახალგაზრდა ვერტერის ვნებების წაკითხვის შემდეგ ბიჭი სულ უფრო მეტ შინაგან სიახლოვეს განიცდის ამ წიგნის პერსონაჟთან და ყალბ პროვინციულ სტერეოტიპებს ემიჯნება. ყოფილი სანიმუშო მოსწავლე მასწავლებელთან შეკამათების შემდეგ სკოლასა და მშობლიურ პატარა ქალაქს ტოვებს და ბერლინში მიემგზავრება, სადაც საბავშვო ბაღის გვერდით მიტოვებულ ფარდულში დაიდებს ბინას. იქ მას საბავშვო ბაღში აღმზრდელი შარლოტე (შარლი) შეუყვარდება...

ნანა აბულაძის „ახალი აღქმა“ ხუთი სხვადასხვა ბიბლიური პერსონაჟის თვალით დანახულ ამბავს აერთიანებს. მათ შორის  ქრისტიანული სამყაროს უდიდესი წმინდანებსაც შეხვდებით, რომლებზეც ბევრი რამ იცით, და იმ ქალებსაც, რომლებიც მხოლოდ ეპიზოდურად გაიელვებენ ძველი და ახალი აღთქმის წიგნებში. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ „ახალი აღქმის“ ფურცლებზე  ყოველი მათგანის სახე თანაბრად ცოცხალი და დამაჯერებელია, ღვთისმშობელი მარიამი იქნება ეს თუ ლოტის ცოლი, მარიამ მაგდალელი, ანა წინასწარმეტყველი თუ სისხლმდინარე ქალი სახარებიდან.   დამაჯერებელი კი იმიტომაა ნანა აბულაძის მოთხრობები, რომ ბიბლიური სახისმეტყველებისა და სიმბოლოების, აპოკრიფული სახარებების, ეგზეგეტიკის, ძველი ქართულის, ძველი ისრაელის ეთნოგრაფიის, გეოგრაფიისა და ეკონომიკის ცოდნა უდევს საფუძვლად. ამასთან ერთად, მწერალი გამორჩეული ოსტატობით ცვლის ხედვის კუთხეს არამხოლოდ სიუჟეტური ინტერპრეტაციის ხარჯზე, არამედ ტრადიციული სიუჟეტის შიგნითაც.    გარდა მოთხრობიდან მოთხრობაში გადანაცვლებული პერსონაჟებისა, ამ კრებულს მუსიკაც ამთლიანებს – განსხვავებული ტემპისა და გამომხატველობის აღმნიშვნელი მუსიკალური ტერმინები კი ტექსტის რიტმს ემთხვევა და მის შინაარსთან ქმნის ჰარმონიას.    „ახალი აღქმა“ ნანა აბულაძის მეორე წიგნია. მისი დებიუტი 2020 წელს შედგა რომანით „აკუმი“, რომელმაც „საბას“ და „თავისუფალი ლიტერას“ პრემიები მოიპოვა.

ავტორი: ხავიერ მარიასი მთარგმნელი: ლანა კალანდია ხავიერ მარიასი თანამედროვეობის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ესპანელი ავტორია. 15 რომანის, მოთხრობების, ნოველების, ესეების, თარგმანების ავტორი მწერალი არაერთი ესპანური და საერთაშორისო ლიტერატურული ჯილდოს მფლობელია. 2006 წელს აირჩიეს ესპანეთის სამეფო აკადემიის წევრად, რაც ყველაზე დიდი აღიარებაა ესპანურენოვან სამყაროში. 2021 წელს კი, როგორც უცხოელი ავტორი, კიდევ ერთი ავტორიტეტული  ორგანიზაციის – ლიტერატურის სამეფო აკადემიის (დიდი ბრიტანეთი) წევრად აირჩეს.    „ბერტა ისლა“ მარიასის  თავისთავად გამორჩეულ შემოქმედებაშიც კი სრულიად გამორჩეული ტექსტია. ეს არის ნაწარმოები ყველაფერზე, რაც ადამიანისათვის ახლობელი და მნიშვნელოვანია – სიყვარულზე, სიძულვილზე, შიშზე, გაბედულებაზე, ბედნიერებაზე, უბედურებაზე, ერთგულებაზე, ღალატზე, მოდერნული ტიპის ადამიანის დაბადებაზე დიქტატურის წიაღში... „ბერტა ისლაში“ ეს მარადიული საკითხები ერთდროულად ფილოსოფიისა და ლიტერატურის პრიზმაშია გატარებული,  რაც გასაკვირი არ არის – ხავიერ მარიასმა, ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ესპანელი ფილოსოფოსის ვაჟმა, თავადაც ბრწყინვალე ფილოსოფიური და ლიტერატურული განათლება მიიღო, ეს ცოდნა კი შემდეგ მისი ლიტერატურული ნაწარმოებების მძლავრ  შენაკადად იქცა.      შემთხვევითი არ უნდა იყოს, რომ სწორედ „ბერტა ისლას“ გამოსვლის შემდეგ გამოჩნდა მსოფლიო პრესაში ფრაზა – Nobel laureate in waiting. ლიტერატურის მოყვარულები და სპეციალისტები  მთელ მსოფლიოში თითქმის დარწმუნებული არიან, რომ ეს დღე შორს არ არის და ლიტერატურის ოლიმპოს დაპყრობამდე ათვლა დაწყებულია. თუმცა, ამავე ლიტერატურის მოყვარულებმა მარიასი უკვე დიდი ხანია, რაც ყველაზე ძვირფასი დაფნის გვირგვინით – სიყვარულით, აღტაცებითა და მკითხველისათვის დამახასიათებელი ერთგულებით შეამკეს.   

ავტორი: ირაჯ ფეზეშქზადი   სპარსულიდან თარგმნა თეა შურღაიამ. „ბიძაჩემი ნაპოლეონი“ (1973) დღემდე ყველა თაობის ირანელის საყვარელი საკითხავია. რომანის ფრთიან გამოთქმებად ქცეულ ფრაზებს ყველა ირანელი ცნობს. წიგნის მოქმედება მეორე მსოფლიო ომის დროს, მოკავშირეთა ირანში შესვლის პერიოდში ხდება. თუმცა ძირითადი მოვლენები სხვა ფრონტზე ვითარდება – ერთ დიდ ოჯახში, რომელსაც განდიდების სენით შეპყრობილი „პატრიარქი“ მართავს. რა თქმა უნდა, ეს ისტორიაც სიყვარულით იწყება... ირაჯ ფეზეშქზადი (1927-2022) თეირანში დაიბადა. იურიდიული განათლება ირანსა და საფრანგეთში მიიღო. ერთხანს მოსამართლედაც იმუშავა. საკმაოდ ახალგაზრდა იყო, როცა მოთხრობების გამოქვეყნება დაიწყო. ირანის ისლამური რევოლუციის შემდეგ მწერალი საფრანგეთში დარჩა, სადაც ჟურნალისტად მუშაობდა. მისი ყველაზე გამორჩეული და გახმაურებული რომანია „ბიძაჩემი ნაპოლეონი“ – სოციალური სატირა, რომელსაც კრიტიკოსები „თანამედროვე სპარსული ლიტერატურის შედევრს“ უწოდებენ.

შეადგინა თამაზ ვასაძემ   ეს წიგნი საქართველოს ისტორიის ერთ-ერთი განსაკუთრებულად დრამატული, საბედისწერო ეპოქის ლიტერატურული ანარეკლია.   ლიტერატურა ისტორიის ყველაზე მართალი მოწმეა, ყველაზე უანგარო, საიმედო შემნახველია და წიგნში წარმოდგენილი ქართული ლიტერატურის მრავალფეროვანი ნიმუშებიც უტყუარად ამეტყველებენ ჩვენს უახლოეს ისტორიულ წარსულს.   ქართველი მწერლების მოთხრობები შესაძლებლობას გვაძლევენ, უშუალოდ მივადევნოთ თვალი საბჭოთა საქართველოს ისტორიის ეტაპებს, უშუალოდ ვიგრძნოთ და დავინახოთ საქართველოს ცხოვრება კომუნისტური რეჟიმის პირობებში, ამ რეჟიმის სხვადასხვანაირად გამოვლენილი ავადმყოფური ბუნება. მოთხრობების პერსონაჟთა სახეები, მათი ხვედრი მკვეთრად აღიბეჭდავს ადამიანის ბედს საბჭოთა საქართველოში.   კრებულში შესულია ლეო ქიაჩელის, ნიკოლო მიწიშვილის, მიხეილ ჯავახიშვილის, კონსტანტინე გამსახურდიას, დემნა შენგელაიას, გიორგი ლეონიძის, ოთარ ჩხეიძის, რეზო ჭეიშვილის, ნოდარ დუმბაძის, გურამ რჩეულიშვილის, შოთა ჩანტლაძის, რევაზ ინანიშვილის, ჯემალ თოფურიძის, ნოდარ წულეისკირის, ჯემალ ქარჩხაძის, ვლადიმერ სიხარულიძის, ირაკლი ქასრაშვილისა და ნუგზარ შატაიძის მოთხრობები.

ავტორი: ირაკლი შამათავა   ირაკლი შამათავა აფხაზეთიდანაა. დევნილობა მისი სტატუსია, რომელსაც საერთაშორისო სამართლის ფორმა და ძალა აქვს. დევნილობა მისი შინაგანი მდგომარეობაცაა, გარესამყაროს მიმართ ემპირიული პოზიცია, რაც მის შემოქმედებით ენერგიად იქცა.   კრებულში თავმოყრილი მოთხრობები ამ დრამატული მდგომარეობის მხატვრული ანაბეჭდებია. ახალგაზრდა მწერალი „ბავშვობადაკარგული თაობის“ სახელით იხსენებს უახლესი წარსულის ყველა იმ ნიუანსს, რამაც არა მხოლოდ ამ თაობის, არამედ მთელი ქვეყნის სულიერ-სოციალური კრიზისი განაპირობა.   მუდმივი ომის რეჟიმში მყოფი ადამიანის თავგადასავალი, ფატალურ სიღრმეებთან ერთად ისეთ სინათლესაც გულისხმობს, რომელსაც სწორედ მწერლები ამჩნევენ და უყვებიან მკითხველს, როგორც ადამიანური შესაძლებლობების, გამძლეობის, სიყვარულის გადამდებ მაგალითებს.   ძალადობრივი სამყარო გლობალური ფონია, რომელზეც ირაკლი შამათავას მოთხრობების პერსონაჟები იძერწება. ამ ექსტრემალურ მოზაიკაში მტრისა და მოყვრის ცნებები ახალ განზომილებაში გადადის. აფხაზი და ქართველი იმ საერთო შინაარსის სათავესთან იკვეთება, სადაც ისტორია ყველაზე ზუსტი და შეუვალია. სწორედ ამ ერთიანობაზე მეტყველებს ის, რომ კრებული ორენოვანია – ქართული და აფხაზური. ეს მწერლის მკაფიო პოზიციაა. მისი შეტყობინებაა – ომს სიყვარული ამარცხებს.   ეს კი ასე ჟღერს – ქართულადაც და აფხაზურადაც. (ნინო სადღობელაშვილის წინასიტყვაობიდან)   ამ წიგნისათვის ავტორს 2020 წელს გადაეცა გიორგი შარვაშიძის სახელობის პრემია.

ავტორი: ირაკლი შამათავა გამომცელობა: ინტელექტი

ავტორი: გელა ჩარკვიანი   გელა ჩარკვიანის „გაუგე“ პირველი წიგნია, რომელიც ავტორის გარდაცვალების შემდეგ გამოიცემა. ის წლების განმავლობაში იწერებოდა და გელა ჩარკვიანის ბიოგრაფიასავით მრავალფეროვანი და საინტერესოა.   აქ, მნიშვნელოვან პოლიტიკურ გამოსვლებთან ერთად, ყოველდღიურ ჩანაწერებსაც შევხვდებით, იუმორით, ირონიით, თვითირონიით გაზავებულ Gelasi-ს. „ნაგერალებისა“ და „ნაცნობ ქიმერათა ფერხულის“ 80-ს გადაცილებული ავტორი კვლავაც ძიების, აღმოჩენის, ძველ განცდებთან მიბრუნების, სიზმრების გადმოწერის პროცესშია, ოღონდ ამ ყველაფერს სიკვდილის მუდმივი მოლოდინი (მონატრებულ ადამიანებთან შეხვედრის სურვილი) ახლავს.   „გაუგე“ ის კოდური სიტყვაა, რომელიც გელა ჩარკვიანის, როგორც მწერლის, პოზიციას ზუსტად მიემართება. გაგება, მიღება და გაზიარება – ადამიანთა გასხვავებულობების, ეპოქალური განწყობების, ინდივიდის პასუხისმგებლობისა სამშობლოს და სამყაროს წინაშე.

ავტორი: ილია ჭანტურია     „გემი დავლანდე“ ილია ჭანტურიას სადებიუტო რომანია. Წიგნში მოვლენები 1905 წელს ვითარდება, როდესაც რევოლუციის ტალღა მთელს რუსეთის იმპერიას ედება და მათ შორის საქართველოსაც. Საქართვლო ხდება ნაწილი იმ აჯანყების, რომელიც მომავალში საფუძვლად დაედება როგორც ქვეყნის პირველ რესპუბლიკას, ამასთანავე ბოლშევიკურ რევოლუციასაც.

ავტორი : უილიამ ფოლკნერი   ინგლისურიდან თარგმნა ზაზა ჭილაძემ   დეტექტიური რომანის დაწერის იდეა ფოლკნერს ბევრად უფრო ადრე გაუჩნდა, ვიდრე უშუალოდ „გვამის შემგინებელზე“ მუშაობას შეუდგებოდა; ისიც საინტერესოა, რომ ჩვენებური გაგებით ამ სერიოზული მწერლისთვის, ასეთი რამ სრულიადაც არ იყო უცხო ხილი: მას ეკუთვნის წმინდა დეტექტიური ჟანრის მოთხრობების კრებული „მხედრის გამბიტი“, ერთი ლიტერატურული პრემიაც კი ჰქონდა მიღებული „დეტექტივისტთა“ საჟურნალო კონკურსში და ჰოლივუდში რ. ჩანდლერის რომანის მიხედვით წერდა ფილმის სცენარს...    თუმცა, „გვამის შემგინებელი“ იმდენად დეტექტიური რომანი არ არის, რამდენადაც კლასიკური ნიმუში იმისა, თუ როგორ შეიძლება მწერალს „კალამი გაექცეს“ და თავდაპირველმა ჩანაფიქრმა წერის პროცესში ტრანსფორმაცია განიცადოს: ამ ნაწარმოებში თითქოს აქცენტები გადაადგილდა და მთავარი ხაზი სხვა სიუჟეტს დაეთმო, რომლის მოვლენებიც 16 წლის ბიჭის ცნობიერებაში აირეკლება, ხოლო მკვლელობის საიდუმლოც და მისი ამოხსნაც უკვე თავისთავად კი აღარაა იმდენად მნიშვნელოვანი, არამედ მნიშვნელობას მთავარი გმირის, ჩიკ მელისონის „გამოცდის“ თვალსაზრისით იძენს. თვით ფოლკნერის სიტყვებით რომ ვთქვათ, რომანი „ჩვეულებრივი დეტექტივიდან იმის არცთუ ურიგო კვლევად იქცევა, ერთ ღამეში როგორ დაკაცდა თექვსმეტი წლის ბიჭი“.

თარგმანი: ზურაბ კიკნაძე    "თითოეული ამბავი ხდება თავის ჩაკეტილ დროში, წინ არ უძღვის, ან არ მოსდევს მეორეს. შუმერულ მწერლობაში არ ყოფილა ცდა ამ ციკლების გაერთიანებისა ერთ თხრობით ნაკად. მათი მონადური არსებობა შეიძლება შევადაროთ ისევ კლასიკური შუმერის ერთმანეთისგან განცალკევებულ, თავის საზღვრებში ჩაკეტილ და დამოუკიდებელ ქალაქ-სახელმწიფოს, რომელთა გაერთიანებას ამაოდ ცდილობდნენ შუმერის ბელადები, ვიდრე სარგო აქადელმა თავის იმპერიაში არ მოაქცია და ერთიან ისტორიულ დროში არ ჩართო ისინი."ვ

ავტორი: დონალ რაიანი ,გული ფრიალებს“ დონალ რაიანის პირველი წიგნია, რომელიც 2012 წელს გამოიცა. მწერალმა კრიტიკოსები გააოცა მოულოდნელი წერის მანერით და რეგისტრთა მრავალფეროვნებით. რომანმა ავტორს სხვადასხვა საერთაშორისო პრიზი მოუტანა. რომანი წარმოადგენს ერთგვარ ჯაჭვს, სადაც თითოეული რგოლი თითოეული თავია და თითოეული პერსონაჟი. სწორედ ადამიანთა ეს ერთობლიობა ცდილობს მიაწვდინოს თავისი ხმა მკითხველს.

ავტორი: ფარიბა ვაფი სერია: ინტელექტი 25 წლისაა ფარიბა ვაფი (1963), აზერბაიჯანული წარმოშობის ირანელი მწერალი ქალი, ნოველების რამდენიმე კრებულისა და რამდენიმე რომანის ავტორია.   ერთ-ერთ ინტერვიუში მწერალი ამბობს: „ვიყო თურქი და ვწერო სპარსულად, ჩემთვის იმ სიზმარს ჰგავს, ბოლომდე რომ ვერ ახსნი და მისი რაღაც ნაწილი ხელიდან გისხლტება. როცა თურქი ვარ, ერთი ადამიანი ვარ, ხოლო როცა სპარსელი – სხვა. თუმცა იმ საფეხურამდე მივედი, რომ შემიძლია ამ ორის მორიგება. შემიძლია, სპარსულად თავრიზელ ქალზე ვწერო, თავრიზზე ვწერო, საკუთარ სიზმრებზე ვწერო...“   ფარიბა ვაფის ყურადღების საგანი ქალის შინაგანი სამყაროა, რომლის შეცნობის პროცესი მწერლისთვის ზოგადად ადამიანური ურთიერთობების გაანალიზების მცდელობად იქცევა. ცალკეულ ინდივიდებს შორის დარღვეული კავშირების კვლევას კი მრავალი სუბიექტურ-ობიექტური სირთულისა და საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მოუწყობლობის ჩვენებამდე მივყავართ. ფარიბა ვაფის საინტერესო სამწერლო მანერა გამოარჩევს – ქალის ფსიქიკის უღრმეს შრეებში „შეტყუებული“ და გამყოლისგან მიტოვებული მკითხველი ხშირად ამოუხსნელი კითხვების წინაშე რჩება.   „დასასრულის შემდეგ“ 2014 წელს გამოიცა ირანში. მისი ქართული თარგმანი ამ რომანის პირველი თარგმანია უცხო ენაზე.   სპარსულიდან თარგმნა მზია ბურჯანაძემ

ავტორი: პეტერ ჰანდკე     ნობელიანტი ავსტრიელი მწერლის, პეტერ ჰანდკეს ვრცელი მოთხრობა „დიდი დაცემა“ გამომცემლობა Suhrkamp-მა 2011 წელს გამოსცა.   „დღე, რომელიც დიდი დაცემით დასრულდა, ავდრიანი დილით დაიწყო. კაცი კი, რომლის შესახებაც უნდა გიამბოთ, ძლიერმა ჭექა-ქუხილმა გამოაღვიძა,“ – ასე იწყებს ამბის თხრობას ავტორი, რომლის გმირი, მარტოსული და ცივილიზაციას განრიდებული ყოფილი მსახიობი, მრავალწლიანი პროფესიული კრიზისისა და განმარტოების შემდეგ, ამოკით შეპყრობილის როლის შესრულებას თანხმდება და ერთ ავდრიან დილით კვლავ დიდი ქალაქის ხმაურიანი ცენტრისკენ მიმავალ გზას დაადგება... ამ დღის ბოლოს საყვარელ ქალთან შეხვედრასა და საზეიმო ღონისძიებაზე დასწრებას აპირებს, სადაც მას საპატიო ჯილდო უნდა გადასცენ.   ...არც ერთი ხდება და არც მეორე: „ნაცვლად ამისა – დიდი დაცემა“. სწორედ ამ ფრაზით ასრულებს პეტერ ჰანდკე თავისი გმირის ერთდღიანი თავგადასავლის თხრობას, რომელიც მკითხველს უამრავ მოულოდნელობასა და მძაფრ განცდას ჰპირდება, ბევრ საფიქრალს უჩენს და მორიგ თავსატეხსაც, როგორც ეს ჰანდკეს ზოგადად სჩვევია: რაზე მიანიშნებს ავტორი სათაურით „დიდი დაცემა“? ქრისტიანულ-მეტაფიზიკურ კონტექსტზე თუ ალბერ კამიუს „დაცემაზე“? ან, იქნებ, ამერიკულ GREAT FALLS-ზე, რომელიც ამ ნაწარმოების შექმნის ადგილად სახელდება.   გერმაულიდან თარგმნა მზია გალდავაძემ

ავტორი: ო'ჰენრი მტარგმნელი: მაია ცერცვაძე კრებული ო' ჰენრის სიკეთითა და იუმორით სავსე 16 ნოველას აერთიანებს/. წიგნში წაიკითხავთ, როგორ შეიძლება გაქრეს ქალაქში შეძენილი თავდაჭერილობა და დახვეწილობა მშობლიურ ფერმაში დაბრუნებისას და ამის გამო როგორ ელის გაურანდავ სოფლის ბიჭად ქცეული კაცი უზადო ცოლისაგან გაკიცხვას. როგორ შეიცვვალა მაიორის ცხოვრება მას შემდეგ, რაც მისი მომაბეზრებლად მაღალფარდოვანი თავაზიანობა და საუბარი სცენაზე გარდასახა ახალგაზრდა მსახიობმა; შეიტყობთ იმ უცნაური ქალის გეგმის შესახებ, თაყვანისმცემელი რომ არასდროს ყოლია.  

ავტორი: დათო ქარდავა     „გროტესკი, რომლითაც დათო ქარდავას ნოველებია გაჯერებული, არამხოლოდ ახალისებს მკითხველს, არამედ უტოვებს სრულიად განსაკუთრებულ ფიქრს, სევდასაც, და სწორედ ამის გამო, თავი შეიძლება რამდენჯერმეც წაგაკითხოთ.   კიდევ რა გამოარჩევს ამ კრებულს? – სინამდვილე, მკაფიო და წრფელი სინამდვილე, გაუყალბებელი ამბები, რომლებსაც, ცხადია, ავტორი იგონებს, მაგრამ „გამომგონებლობის“ ასეთი ოსტატობით ხდებიან ისინი ნამდვილი და დასაჯერებელი“.

ავტორი: ზურაბ ქარუმიძე   Exodus – ქართულად „წიგნი გამოსვლათა“, ძველი აღთქმის ის ნაწილია, რომელშიც ებრაელთა ეგვიპტიდან გამოსვლა და ორმოცწლიანი ხეტიალია აღწერილი. და, რა თქმა უნდა, წიგნს, რომელშიც საქართველო „ცარცით მოხაზულ წრეში დგას და აქეთ-იქიდან ორნი ექაჩებიან გასაგლეჯად – პოლიტიკური ობერონი და ფინანსური ტიტანია...“, შემთხვევით არ ჰქვია ეს სახელი. მთავარი გმირის თავგადასავალი ძალიან ჰგავს მისი სამ შობლოს ამბავს, რომელიც თავისი „ეგვიპტიდან“ გამოდის, მაგრამ ვერ გამოსულა, აგერ უკვე ოცდაათ წელზე მეტია. იმ „ეგვიპტიდან“, რომლის სიმბოლოც ორთავიანი არწივია. ის „ვერ დაფრინავს, რადგან, როგორც კი აფრენას მოინდომებს, ერთი თავი იქით ექაჩება, მეორე კი – აქეთ, ერთი – დასავლეთით, მეორე – აღმოსავლეთით. ამ არწივს ცალი ფეხით ნაჯახი უპყრია, ხოლო მეორით – ჯვარი. დროდადრო იგი საკუთარი თავის დანახვას ცდილობს, მაგრამ, როგორც კი მისი თავები ერთმანეთს შეხედავენ, ეგრევე იწყებენ ერთმანეთის კორტნას და მიდის დიდი არეულობა: იწყება კურთხევა ნაჯახით და თავის გახეთქვა ჯვრით! როგორ გითხრა: ესაა ნაჯახის ტოტალური კულტი, საცა წმინდა ჯვარიც ნაჯახის ფუნქციას ასრულებს, ანუ ამათი სალოცავი ესაა – ნაჯახზე ჯვარცმული მშიერი ახალგაზრდა იდიოტი, რომელმაც მამის მკვლელობაჩაიდინა, იმის დასტურად, რომ მშვენიერება იხსნის მსოფლიოს!“ წიგნის მთავარი გმირიც, რომელსაც ამ პოსტმოდერნისტული თამაშებით, ალუზიებითა და ინტერტექსტებით მდიდარ ტექსტში მეგზურად თვალებდათხრილი ვირისთავი მოევლინება, გრძელ, მძიმე გზას გადის საკუთარი თავის გადასალახად და მასში ჩაბუდებული შიშებისგან გასათავისუფლებლად. ამ გზის ბოლოს ინიციაციის უკანასკნელი საფეხურია – ვირისთავი მას თვალებს დათხრის. ამის შემდეგ კი გმირს ყოვლისმცოდნე მთხრობელი ანაცვლებს და ბოლო ნაწილში სწორედ ის გვიამბობს სახედარზე შემჯდარ ხნიერ მამაკაცზე, რომ განკურნებულა და თავიდან უპოვია საკუთარი თავი.

ავტორი: ქამურანი   აზერბაიჯანულიდან თარგმნა ოქტაი ქაზუმოვმა     ქამურანი (ქამრან ზაქირის ძე კირიაკოვი) დაიბადა 1992 წლის 1 დეკემბერს ქ. მარნეულში. საშუალო სკოლის დასრულების შემდეგ ჩაირიცხა ივანე ჯავახიშვილის სა ხე­ლობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანი­ტარულ ფაკულტეტზე,  ფილოსოფიის განხრით, ხოლო  2018 წელს კულტურის ფილოსოფიის მაგისტრის ხარისხი მიიღო.     ფილოსოფიით ჯერ კიდევ სკოლის პერიოდში დაინტე­რესდა, ხოლო მხატვრული ლიტერატურის გაცნობის შემ­დეგ გადაწყვიტა, რომ თავისი ფილოსოფიური ხასიათის დაკვირვებები მხატვრულ ლიტერატურაში გამოეცადა. სხვადასხვა ბეჭდვით ორგანოში სტატიები და მოთხრობები გამოაქვეყნა. „ვაშლის ერთი ნაკბეჩი“ ავტორის პირველი რომანია