მთარგმნელი: მედეა ზაალიშვილი წიგნში შესულია ბრიტანელი პოეტების: ტომას ვაიეტი; ჰენრი ჰოვარდი; უილიამ შექსპირი; ჯონ დონი; ჯეიმს ტომსონი; უილიამ ბლეიკი; რობერტ ბერნსი; უილიამ უორდსბორთი; სემუელ ტეილორ კოლრიჯი; ჯორჯ გოდრონ ბაირონი; პერსი შელი; ჯონ კიდსი; ჰართლი კოლრიჯი; ტომად ვუდი; ტომას ჰარდი; უილიამ იეიტსი; ჯეიმზ ჯოისი; რობერტ ბრუკი; ტომას ელიოტი; და ამერიკელი პოეტების: ედგარ ალან პო; უოლტ უილტმენი; ემილი დიკენსონი - ლექსების თარგმანები.

ავტორი: ვახტანგ ჯავახაძე გამომცემლობა: ინტელექტი ყდა: მაგარი ვახტანგ ჯავახაძის ახალი კრებული „თურმეობითი“ ბოლო ხუთ წელიწადში დაწერილ ლექსებს აერთიანებს. მუდმივად თანამედროვე და უაღრესად საინტერესო პოეტის ამ ლექსებს კი ასაკის შესაბამისი ფილოსოფიური და ამავე დროს მუდმივად (თვით)ირონიული განწყობა კრავს – განვლილი ცხოვრების გადახედვის, ხსოვნის, მონატრების და მოგონების, სინანულის და აღსარების, ძველ „კერპებთან“ დინჯი და კრიტიკული დიალოგის განწყობა.  ფორმის და შინაარსის მოქნილი მრავალფეროვნება, კულტუროლოგიური პალიტრა, ქრონოსისა და ტოპოსის ლირიკული ანაბეჭდები – ეს აქცენტები ვახტანგ ჯავახაძის პოეზიას უნიკალურ მხატვრულ-ენობრივ კატეგორიად აქცევს, სიცოცხლის თურმეობით შედეგს კი საიდუმლოს სიღრმით მსჭვალავს.  პოეტის ლირიკულ ლექსებთან ერთად კრებულში შესულია ბოლო დროის ერთ-ერთი შედევრი, გახმაურებული რეკვიემი „ელეგია“, რომელიც ამჯერად განახლებული/შევსებული სახით იბეჭდება.

ავტორი: ჰომეროსი მთარგმნელი: ლევან ბერძენიშვილი „თანამედროვე მსოფლიო კარგად იცნობს მხატვრული ლიტერატურის ე. წ. „კანონს“, ანუ იმ დიადი წიგნების ჩამონათვალს, რომელთაც გადამწყვეტი და წარუშლელი გავლენა მოუხდენიათ დასავლურ კულტურაზე… როგორც უნდა აიგოს „თავისუფალ ხელოვნებათა“ კონცეფციაზე დაყრდნობილი „ლიტერატურის კანონი“, ვინც უნდა ჩამოწეროს დიად ნაწარმოებთა და ავტორთა სია, რომელ კულტურასაც უნდა ეკუთვნოდეს ამ სიის ინიციატორი, რომელ ენაზეც უნდა წერდეს და რომელ კონტინენტზეც უნდა მოღვაწეობდეს, რომელ უნივერსიტეტშიც უნდა შეუდგნენ მხატვრული ლიტერატურის შესწავლას, მაინც ვერავინ ვერ აუვლის გვერდს პირველ ევროპელ ავტორს, მსოფლიო პროფესიული ლიტერატურის ფუძემდებელს და გენიალურ პოეტს, ჰომეროსს. იგი ამგვარ სიაში, როგორც წესი, პირველია. ჰომეროსმა შექმნა გალერეა ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული გმირებისა, რომლებიც მოულოდნელი და იდუმალი ბმებით ერთიან ანსამბლს ქმნიან. პოეტი მათ ხატავს როგორც მუსიკალურ ინსტრუმენტებს, რომლებიც სხვადასხვა ხმას გამოსცემენ, მაგრამ ერთად აჟღერებულნი თანახმიანობას, სიმფონიას ქმნიან.“

ავტორი:  ალბერ კამიუ მთარგმნელი: გიორგი ანთელავა პიესაში, რომის იმპერატორი კალიგულა არის შეძრწუნებული თავისი დისა და საყვარლის - დრუსილას გარდაცვალების გამო. კამიუს ვერსიაში კალიგულა თვითნ მოაწყობს,თავისი სიკვდილის ინსცენირებას.

ავტორი: გიორგი ბუნდოვანი   პოეტი, მულტიმედია-არტისტი. პერფორმერი გიორგი ბუნდოვანი (მოკლე შემოქმედებითი ბიოგრაფია)   გიორგი ბუნდოვანი 90-იანელების სახელით ცნობილი, თბილისური სალიტერატურო და არტ-თაობის ერთ-ერთი წარმომადგენელია, რომელიც ძირითადად მუშაობდა და მუშაობს „სახელოვნებო ანდერგრაუნდში“ 1990 წლიდან დღემდე, თბილისში, ქუთაისსა და ბათუმში უაშრავი გახმაურებული ლიტერატურული საღამო-პრეზენტაციის, სხვადასხვა არტ-აქციისა და პერფორმანსის ავტორი, თანამონაწილე და ორგანიზატორია. მათ შორის გამორჩეულია დადა მეფე-პრეზიდენტის არჩევნები. გასტრონომია და სიყვარული, ურბანიზმი თანამედროვე ქართულ პოეზიაში. ანარქიული. გიჟური. რომანტიკული პოეზიის საღამო კიბე და სხვ.   გიორგი ბუნდოვანის ავტორობითა და თანაავტორობით 1991-2018 წლებში გამოიცა 6 პოეტური კრებული „ქრონოფაგები“ (ქართველ პოეტთა ორდენი) – 1991 წ. „ანომალიური პოეზია“ - 1993 წ. - 2003 წ „სიწყნარის დაკანონება“  —  2003 წ „ათვლის წერტილი“ - 2004 წ. „ანტიყოფის მანიფესტი“ – 2009 წ. „სად არის სისხლი ბროლისფერ თოვლის“ – 2018 წ.   1990 წელს გიორგი ბუნდოვანი იყო ქართველ პოეტთა ორდენ „ქრონოფაგების“ თანადამფუძნებელი და მაგისტრის მოადგილე. 1987-1992 წლებში იყო დიდი ქართველი მისტიკოსი პოეტის, ტერენტი გრანელის პირველი საფლავის მცველი, შემდგომში შემნარჩუნებელი და იმავე ადგილზე მემორიალური ქვის დამდგმელი.   90-იანი წლების პირველ ნახევარში. პოეტ და არტისტ ზურაბ რთველიაშვილთან ერთად „ალტერნატიული კულტურის ლაბორატორია“ ჩამოაყალიბა. 1993 წელს პოეტური საძმო „ანომალისტი პოეტების“ თანაავტორი და თანადამფუძნებელია 90-იანი წლების მიწურულს კი გახლდათ „მარგო კორობლიოვას სახელობის პერფორმანსის თეატრის“ აქტიური წევრი და აღმასრულებელი დირექტორი; 2006-2012 წლებში ჩამოაყალიბა და ხელმძღვანელობდა მულტიმედია არტ-ჯგუფ „სტიგმატს“.

ავტორი: სალომე ბენიძე   „რა უნდა იყოს იმაზე მშვენიერი, ვიდრე სამშობლოსათვის ანთებული გულია? რა უნდა იყოს იმაზე შთამბეჭდავი, ვიდრე სიტყვები, რომელთა მიღმა ამ გულის ძგერას გრძნობ? საქართველოს ისტორია უკვე წარმოუდგენელია მაროს – ამ მარადიული გოგოს გარეშე, მას და მის ეპოქას კი კიდევ უფრო ცოცხალს და ელვარეს ქმნის სალომე ბენიძე თავის ტექსტში, რომელსაც ამ საოცრად ლამაზ წიგნში იხილავთ. მაროს გულის ძგერას აქ სულ იგრძნობთ, მისი თავდადება და დაუვიწყარი სიტყვები „ნუ გეშინიათ, გავიმარჯვებთ სახელოვნად!“ კიდევ ერთხელ გაგიღვიძებთ იმედს, გაგამხნევებთ და დაგარწმუნებთ, რომ ახლა, ამ დროში, ამ სიტყვების ყველაზე მეტად უნდა გვჯეროდეს.“ – თამთა მელაშვილი  

ავტორი: ლელა კურტანიძე სამედიცინო განმარტებით, მელატონინი ჰორმონია, რომელიც ჩვენს ძილს განაპირობებს. ის მხოლოდ სიბნელეში გამოიყოფა. მკვეთრი სინათლე მის წარმოქმნას ხელს უშლის.ეს მოცემულობა მკაფიო მეტაფორაა ლელა კურტანიძის პოეტური კრებულისათვის. მასში თავმოყრილი ლექსები უკიდურესი სინათლისა და სიბნელის ზღვარზე მყოფი ცნობიერების მძლავრ ნაკადს ქმნიან, მხატვრული ნარაციის ვნებით და ენერგიით დამუხტულს. ამ პოეტურ ნარატივში მკითხველის უფლებაც გათვალისწინებულია – მას შეუძლია ზუსტად ისე ეტკინოს, როგორც ავტორს...

ავტორი: ნუგზარ ზაზანაშვილი სერიის დასახელება ET CETERA ნუგზარ ზაზანაშვილი - პოეტი, ესეისტი, ეკოლოგი - დაიბადა 1957 წელს თბილისში. 1980 წელს დაამთავრა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, გეოგრაფიის სპეციალობით; პარალელურად იქვე გაიარა  ხელოვნებათმცოდნეობის ორწლიანი კურსი. ლიტერატურული წერილი პირველად 1980 წელს გამოაქვეყნა, ლექსები - 1981 წელს. ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ, 1992 წელს კვლავ გამოჩნდა ლიტერატურულ სივრცეში. ნუგზარ ზაზანაშვილის ლექსების პირველი წიგნი „ასეთი დროა“ 1998 წელს გამოიცა; კრებული „გაუგზავნელი წერილებიდან“ „საბა 2006“-ის ნომინანტია, „ცის“ 2010 წელს გამოქვეყნდა, „მექანიკური როიალი“ კი მეოთხე კრებულია. მისი ლექსები შეტანილია მწერალ მალხაზ ხარბედიას მიერ შედგენილ წიგნში „თანამედროვე ქართული ლექსის ანთოლოგია: 1990-2004“ („Link“, 2004) და პოეტ ზვიად რატიანის შედგენილ წიგნში „ქართული ლექსი: XX საუკუნე“ („დიოგენე“, 2015). ნუგზარ ზაზანაშვილი არის ბუნების დაცვისადმი მიძღვნილი არაერთი პუბლიცისტური და პოპულარული პუბლიკაციის ავტორიც.  

ავტორი: რუპი კაური   მზე და მისი ყვავილები არის კრებული მწუხარების საკუთარი თავის უარყოფის ფესვეების პატივისცემის სიყვარულის და ფეხებზე დადგომის შესახებ ის ხუთ ნაწილადაა დაყოფილი ჭკნობა. ვარდნა. დაფესვიანება. ზრდა. ყვავილობა.

ქართველი თანამედროვე და ძველი პოეტები სიყვარულზე. გალაკტიონ ტაბიძე, აკაკი წერეთელი, ლადო ასათიანი, ვახტანგ ჯავახაძე, რატი ამაღლობელი, ბესიკ ხარანაული, ტიციან ტაბიძე, ნიკოლოზ ბარათაშვილი, ანა კალანდაძე, გიორგი კეკელიძე, სალომე ბენიძე, დიანა ამფიმიადი სხვა მწერლები.   ქართველი პოეტები სიყვარულზე - ხალხური სატრფიალო პოეზია -- ხვარამზეს ლექსი -- შენ, ჩემო დიდო იმედო -- აქედანა და შენამდე -- ***(შენს ლოყას ვარდი) -- ***{საყვარელო, შენი ქება} -- ეჰა, განთიადი -- ჭალაზე ჩამოხვიდოდი -- საითკე მიხვალ, ლამაზო -- ქალაუ, შენმა მერდინმა -- შირაქის ველზე მივდივარ -- შენ, მთვარევ, მანათობელო -- ა, ის ღრუბელნი მიყვარან -- (და სხვ.). წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელთან მიწერილი / შოთა რუსთაველი -- სატრფიალონი / ვახტანგ VI -- დედოფალს ანაზედ; ტანო ტატანო / ბესიკი -- "ზუბოვკა"/ დავით გურამიშვილი -- სიყვარულო, ძალსა შენსა; მშვენიერთა ხელმწიფავ; გული წამართვი / ალექსანდრე ჭავჭავაძე -- მუხამბაზი...სო..ორ / გრიგოლ ორბელიანი -- საყურე; ...ნა ფორტეპიანოზედ მომღერალი; ჩემს ვარსკვლავს / ნიკოლოზ ბარათასვილი -- ხმა გულისა; გახსოვს ტურფავ; ***(მაშინ დავტკბები სრულის სამოთხით)/ ილია ჭავჭავაძე -- სიყვარულო; იმერული სიმღერა; მუხამბაზი; საიდუმლო ბარათი / აკაკი წერეთელი -- გასათხოვარს / გიორგი შარვაშიძე -- ისევ შენ და ისევ შენ / ლადო ჯაფარიძე -- ქალას; გამოღმით მე ვარ, გაღმით შენ; რამ გაგაჩინა ქალაო; სატრფოს სიმღერა; სიყვარული / / ვაჟა-ფშაველა -- ვინ დამწყევლა; შუა ზღვაში გადამაგდე ნავიდან / იეთიმ გურჯი -- რომანსი / კოტე მაყაშვილი -- ოფელია და გედები; თეთრი საცოლო; სანტიმენტალური ტრიოლეტი / ვალერიან გაფრინდაშვილი -- რა კარგი ხარ, რა კარგი; შენი ყელი; ჩემი აღმართი; დაბრუნდი?-არა / იოსებ გრიშასვილი == მწრი; უსიყვარულოდ; რაც უფრო შორს ხარ; იმ ვარდისფერ ატმებს; თოვლი / გალაკტიონ ტაბიძე -- სონეტი ელლის; ძახილი; პირამიდები / პაოლო იაშვილი -- ანანურთან; კარმენ სიტა; მე ყაჩაღებმა მომკლეს არაგვზე / ტიციან ტაბიძე -- შენ ჩემში ცოცხლობ; მოქანცული თვალები / კოლაუ ნადირაძე -- ძვირფას ქალს; განშორების შემდეგ; შენს მოლოდინში; ირას / / ტერენტი გრანელი -- ჩემი სიზმარი; დაუმთავრებელი ბარათი / ნიკო სამადაშვილი --(და სხვ.).

ავტორი: ლაშა ბუღაძე     ის, რაც აქ დაბეჭდილ სამ პიესას აერთიანებს, მათი გმირებისა თუ ანტიგმირებისთვის გამყოფი და გამხლეჩი უფროა, ვიდრე გამაერთიანებელი, რადგან ისე აღმოჩნდა, რომ რეალურად (თუკი რეალობა ისაა, როგორიც ამ პიესებშია აღწერილი) პოლიტიკა იმგვარად იჭრება ადამიანთა ცხოვრებაში, რომ მათ გარშემო (ან მათში) არა წესრიგს, არამედ ერთგვარ მორალურ ქაოსს ქმნის, მით უმეტეს იმ პირობებში, როცა მორალი მანიპულაციის საგნად ქცეულა.     აქ ყველაფერი თავდაყირაა, რაკი ფასეულობა იმ ეთიკის შესაბამისად აღიქმება, რომელიც „აქ და ახლაა“ დამკვიდრებული, ამრიგად ნებისმიერი რამ, რაც სოციალურ მორალს ექვემდებარება, სამუდამოდ განწირულია ტრასფორმაცია-ინტერპრეტაციისთვის, ძველი პრეტენზია კი კვლავაც შეუსმენელი რჩება: გათავისუფლდეს მორალი მორალიზმისგან...

ავტორი: იაკი კაბე „ეს კრებული შენ გეძღვნება, ჩემო ერთგულო მკითხველო, ღიმილიანო, ჩაფიქრებულო, ცრემლიანო, დაღლილო, ნუგ ეშის მძებნელო, შეყვარებულო, ანთებულო. ყველა ლექსი, ყველა სტრიქონი შენ გეძღვნება“.   იაკი კაბეს ახალ წიგნში კიდევ უფრო გამოიკვეთა ის თემები და სათქმელი, რაც ავტორის სხვა კრებულებშიც წინა პლანზე იყო: მოქალაქე, მისი პასუხისმგებლობა, მოძალადე სისტემის პირისპირ დარჩენილი შემოქმედის პოზიცია, რომელსაც უჭირს რამის შეცვლა აგრესიით დამუხტულ გარემოში, მაგრამ ის მაინც შეუძლია, რომ ადამიანი დააფიქროს თავის მნიშვნელობაზე, ნამდვილ ღირებულებებზე.    ეს ნოსტალგიური წიგნია, მოკლე და შთამბეჭდავი სახეების, შეგრძნებების გადამრჩენელი. მას ნამდვილი პერსონაჟები ჰყავს, მიძღვნის ადრესატები თუ ნაგულისხმევი გმირები, რომლებიც ავტორის ნებით ტექსტში (გა)დარჩნენ, იმიტომ რომ ჩვენც შეგვინარჩუნონ სიცოცხლის, სიყვარულისა და ძვირფასი იდეალებისთვის თავგანწირვის განცდა.

 სუფიებს სულ სხვაგვარი ღვინო მიართვი - სპარსული პოეზია   წიგნში წარმოდგენილი ნიმუშები უძველესი და ფერუხვი სპარსული პოეზიის ჭაშნიკად თუ გამოდგება, მაგრამ ეს მცირე ჭაშნიკიც კარგად წარმოაჩენს სპარსული პოეტური სამყაროს მასშტაბურობას და მრავალფეროვნებას. კრებულში, მოყოლებული X საუკუნიდან, ანუ ახალი სპარსული პოეზიის დასაწყისიდან დღემდე, ყველა საუკუნის ჩათვლით, ჟანრობრივი და თემატური მრავალფეროვნებით, წარმოდგენილია ირანელ მხატვრული სიტყვის ოსტატთა (ჯალალ ედ-დინ რუმი, ჰაფეზი, საადი, ომარ ხაიამი, აბუ საიდი...) პოეტური ნიმუშები. ლექსებიდან მეტაფორული ელვარებაც ამოანათებს, ბგერწერული მუსიკალობაც და სხვა სიტყვისმიერი სამშვენისებიც, რომლებიც ესოდენ თვალისმომჭრელს ხდის სპარსულ პოეზიას. სპარსულიდან თარგმნა გიორგი ხულორდავამ

ავტორი: სპარსული პოეზია მთარგმნელი: გიორგი ხულორდავა გამომცემლობა: ინტელექტი ყდა: რბილი  

ლაშა ბუღაძის პიესა „ნავიგატორი“ ტრაგიკომედიაა ადამიანის გაუცხოებისა და მარტოობის შესახებ. მისი აბსურდული და, ამავდროულად, რეალური სიუჟეტი დინამიკურად ვითარდება და ღრმა შთაბეჭდილებას ტოვებს მკითხველზე. 2011 წლის შემოდგომაზე პიესამ BBC-ისა და ბრიტანეთის საბჭოს ინიციატივით გამართულ რადიოპიესების კონკურსში გაიმარჯვა; ამავე წლის ბოლოს დაიდგა BBC-ის რადიოში და მასში ცნობილმა ბრიტანელმა მსახიობებმა: ტობი ჯონსმა, ინდირა ვარმამ, პოლ მორიარტიმ, ჯერარდ მაკდერმოტმა და სხვებმა მიიღეს მონაწილეობა. ამონარიდები BBC-ისა და ბრიტანეთის საბჭოს მიერ წლის საუკეთესო რადიოპიესების კონკურსის ჟიურის შეფასებებიდან: ,,ესაა ორიგინალურად მოყოლილი, თითოეული ადამიანისთვის ახლობელი ამბავი. ჟიური მოხიბლა რეალობისა და აბსურდის ზღვარზე მყოფმა სიუჟეტმა, ადამიანის მარტოობის ტრაგიკომიკურმა აღწერამ და პერსონაჟების კარგად გამოკვეთილმა ხასიათებმა”. ,,პიესა ძალიან ავთენტური, ამავე დროს, მსოფლიოს ნებისმიერი კუთხის მკვიდრისთვის ახლობელი და გასაგებია… პერსონაჟების ხასიათი შესანიშნავად იგრძნობა, პიესა ნამდვილად რადიოსთვისაა შექმნილი”

ავტორი: ნინო ნეკერიშვილი გამომცემლობა: არტანუჯი  

ავტორი: ესქილე მთარგმნელი: ლევან ბერძენიშვილი …რას იტყოდა სახლი, ხმა რომ ამოეღო, რა დააშავა აგამემნონმა, რით იმართლებს თავს კლიტემნესტრა, როგორ შეიძლება დედა მოკლა და ჭკუაზე არ შეიშალო, როგორ შეიძლება დანაშაული ჩაიდინო და უდანაშაულოდ გამოგაცხადონ, რითია ქმარი დედაზე ძვირფასი… ყველაფერ ამაზეა „ორესტეა“, ანტიკურობის ეს გენიალური გზავნილი ჩვენდამი.

ავტორი: ვახტანგ ჯავახაძე „თანამედროვე პოეტზე შეიძლება ბევრი ვინმე გაახსენდეს მკითხველს, მაგრამ ყველაზე თანამედროვე პოეტს თუ ვიკითხავთ, ვახტანგ ჯავახაძის სახელი უპირველესად ამოანათებს მეხსიერების საცავიდან. დარწმუნებული ვარ, საუკუნის მერეც ასე იქნება, რაკი თვითკმარი, დიდი პოეზია და მისი არსებითი ფუნქციები კონკრეტულ დროში ვერ ამოიკეტება. თანაც, ეს ხომ უკვე შემოწმებულია – 60-იან წლებში დაწერილი მისი პოეზიაც კი, ის მოულოდნელი ენობრივი და პოეტური პარადიგმები, 2022-შიც ისე იკითხება, თითქოს ახლახან დაეწეროს რომელიმე დიდოსტატ თანამედროვეს. მაშინაც (და ახლაც) მას შეეძლო (და შეუძლია) ენის ისე მოთვინიერება, რომ ყოველდღიურ თუ მეტაფიზიკურ მოვლენებს ერთნაირი სისრულითა და ეფექტიანობით გამოათქმევინოს პოეზია. და რაც ასევე უტყუარი და უსათუოა – ამ უსტილო დროში ვახტანგ ჯავახაძე სტილის ისეთ თამასას გვთავაზობს, რომელთან მიახლოება ყოველთვის რთული და, უმეტესად, ამაო შრომა იქნება.“ – პაატა შამუგია

ავტორი: ალფრედ ჟარი, გიიომ აპოლინერი ფრანგულიდან თარგმნა, წინასიტყვაობა და კომენტარები დაურთო ბაჩანა ჩაბრაძემ დადაიზმის, სიურრეალიზმისა და აბსურდის თეატრის ინსპირატორის, ალფრედ ჟარის გროტესკული ფარსი "იუბიუ მეფე" პირველად 1896 წელს პარიზში დაიდგა. ავტორი მასში გამოწვევას, აბსურდს, სატირასა და შავ იუმორს ურევს. პიესის მთავარი გმირი, იუბიუ, სიხარბის, ძალადობისა და უგუნურების განსახიერებაა. ავტორი ზოგადად ტირანს აშარჟებს. ტექსტში პაროდირებულია შექსპირის ტრაგედიები და გვხვდება მინიშნებები მსოფლიო ლიტერატურისა და თეატრის არაერთ შედევრზე. ჟარი რაბლეს გროტესკსა და შექსპირის ტრაგიზმს აწყვილებს, ახალ ესთეტიკას, ახალ ენის ქმნის და სცენაზე პატაფიზიკა შემოჰყავს. ალფრედ ჟარი თავისი ეპოქის ერთ-ერთი მთავარი ექსპერიმენტატორია გიიომ აპოლინერთან ერთად. მათ უჩვეულო, გაუთვალისწინებელი, გამონაკლისი გამოჰყავთ ავანსცენაზე. "ტირესიასის ჯიქნების" პრემიერა "იუბიუ მეფის" პრემიერიდან 21 წლის შემდეგ შედგა, თუმცა მასში დიდია ჟარის გავლენა. აპოლინერი მისგან იღებს კარნავალურობასა და ტოტალური სპექტაკლის იდეას. პიესას, ისევე როგორც ჟარის შემთხვევაში, წინ უძღვის ავტორის წინასიტყვაობა, რომელშიც ხელოვნების ისტორიაში პირველად გამოჩნდა ტერმინი "სიურრეალისტური". ავტორი ტირესიასის მითიური პერსონაჟითაა შთაგონებული და მოსახლეობის გამრავლების თემას ფემინისტურ-ანტიმილიტარისტულ ჭრილში ავითარებს. ეს ამ პიესების პირველი ქართული თარგმანია.

ავტორი: აკაკი წერეთელი

ავტორი: რუპი კაური მთარგმნელი: სალომე ბენიძე "რძე და თაფლი" პოეტური კრებულია სიყვარულის, დანაკარგის, ტრამვის, დამცირების, განკურნების და ქალურობის შესახებ. ის ოთხ ნაწილადაა დაყოფილი. თითოეულ ნაწილს განსხვავებული მისია აქვს. თითოეული ნაწილი სხვადასხვა სენს კურნავს, სხვადასხვაგვარ გულისტკივილს წამლობს."რძე და თაფლი" მკითხველს ცხოვრების ყველაზე მწარე მომენტებში ამოგზაურებს და მათ შორის სითბოს პოვნაში ეხმარება, რადგან სიტკბო ყველგანაა, მთავარია მისი აღმოჩენა გინდოდეს.

ავტორი: ანა ჯავახიშვილის   შემდგომაც, გადადის სტრიქონიდან სტრიქონში და თანდათან, სრულიად შეუმჩნევლად და გაუცხადებლად ამავე პროზაულობის ჭრილში წარმოქმნის იმ სინამდვილეს, რომელიც უკვე კონკრეტულად პოეზიას ეკუთვნის და რომელთანაც საქმე აღარ აქვს პროზის ენას, წარმოქმნის პოეზიის განყენებულ ენობრივ სინამდვილეს, და არა აღწერებს ცხოვრებისეული და ფსიქოლოგიური მოვლენებისა. ეს შეუმჩნეველი და ჰარმონიული დი/ვერსია პროზისა და ბანალურობის ტერიტორიაზე პოეზიის სასარგებლოდ ხდება და მართლაც მნიშვნელოვანი დივიდენდი შეიძლება იყოს პოეტის სამომავლო ესთეტიკისთვის", – დავით ჩიხლაძე.

ავტორი: თემურ ელიავა გამომცემლობა: ინტელექტი ყდა: რბილი