ეპოქა და ადამიანები

ავტორი: ზურა მხეიძე ზურა მხეიძის ლექციების თემატიკა თითქმის მთლიანად მოიცავს იმ ფსიქოლოგიურ სამყაროს, რომელშიც ჩვენ ყოველდღიურად ვცხოვრობთ: სიყვარული – თავისი უამრავი ფორმით, ტყუილი – ავ-კარგით, ემოციის ამოცნობა და მართვა, საკუთარი თავის განთავისუფლება საკუთარივე ზღვრისგან, ბავშვის და ზრდასრულის შეფასება და თვითშეფასება, ინდივიდუალური და ჯგუფური სტერეოტიპები, ურთიერთობები დასავლურ თუ აღმოსავლურ კულტურებში და ჩვენი ადგილი მათ შორის, ურთიერთობა ქალსა და მამაკაცს შორის, ურთიერთობა ბავშვებთან და ხანდაზმულებთან, ურთიერთობები სამსახურში… ზურა მხეიძის საუბრებიდან ყოველთვის ახალს აღმოაჩენ, იქაც კი, სადაც ათასჯერ გაგივლია და აღარ აქცევ ყურადღებას, რადგან გგონია, რომ ყველაფერი იცი. აღმოჩენას ყოველთვის ახლავს სიახლის სიამოვნება, მაგრამ, ამასთანავე, აღმოჩენა ხელს უწყობს ახალ შესაძლებლობათა დანახვას, მათ შორის, პრაქტიკული პრობლემების გადაჭრაში. ბევრ ინტელექტუალურ სიამოვნებას მიიღებთ და პრაგმატულად გამოსაყენებელ ცოდნასაც შეიძენთ.

“Amo, ergo sum” – “მიყვარს, მაშასადამე ვარსებობ” არის ბრიტანელი პოეტის კეტლინ რეინის ერთ-ერთი ლექსის სახელწოდება, რომელშიც იგი აჩვენებს თუ რა არსებითი კავშირი აქვს სიყვარულს არსებობასა და სიცოცხლესთან. წინამდებარე წიგნში წარმოდგენილია აზროვნების აკადემიაში სიყვარულის ირგვლივ გამართული საუბრები. განხილულია სიყვარულის ფსიქოლოგიური და ფილოსოფიური ასპექტები, სიყვარულის რა განსხვავებული ტიპი არსებობს, როგორ ვლინდება სიყვარული ცალკეულ ფსიქოტიპში და როგორ არის შესაძლებელი მათი ურთიერთშეწყობა, რამდენად მნიშვნელოვანია სიყვარული ურთიერთობებსა და გარემომცველ სამყაროსთან დამოკიდებულებაში, რას ფიქრობდნენ სიყვარულის შესახებ ფილოსოფოსები და რით არის მნიშვნელოვანი ეს ნააზრევი ჩვენთვის და დასასრულს კი მსჯელობა ეხება იმ საკითხს, თუ რატომ უნდა წარმოვიდგინოთ სიყვარული, როგორც არსებობის აუცილებელი პირობა.