სასიკვდილო სნეულება

სიახლე

ავტორი: მარკიზ დე სადი სერია: Magnum Opus მთრგმნელი: ვალერი ოთხოზორია „ფილოსოფია ბუდუარში“ XVIII-XIX საუკუნის ყველაზე ეპატაჟური ფრანგი მწერლის, დონატიე ალფონს ფრანსუა დე სადის, იგივე მარკიზ დე სადის (1740-1814) პირველი წიგნია, რომელიც ქართულად ითარგმნა. მარკიზ დე სადმა დიდი გავლენა მოახდინა ევროპულ კულტურაზე: რომანტიკოსებზე, დეკადენტებსა და ნიჰილისტებზე, უფრო მოგვიანებით კი სიურრეალისტებზე, რომლებიც მას „ღვთაებრივ მარკიზს“ უწოდებენ. მარკიზ დე სადის სახელი გამოიყენა ფსიქიატრმა რიჩარდ ფონ კრაფტ-ებინგმა, როცა სხვისთვის ტკივილის მიყენებით გამოწვეულ სიამოვნებას სადიზმი უწოდა. დე სადი ქალებისადმი სასტიკი მოპყრობის გამო რამდენჯერმე იჯდა ციხეში და თავისი ნაწარმოებების დიდი ნაწილი სწორედ გისოსებს მიღმა დაწერა. „ფილოსოფია ბუდუარში“ 1795 წელს დაიწერა. კრიტიკოსები მიიჩნევენ, რომ ამ რომანში სადი თეორიის (ფილოსოფიის) პრაქტიკად (ეროტიკად), ხოლო პრაქტიკის ფილოსოფიად გარდაქმნას ცდილობს. ესაა, ერთი მხრივ, რომანი სხეულის ამბოხის შესახებ, მაგრამ ამავე დროს ფილოსოფიური ტრაქტატი, სადაც ავტორის ხედვაა წარმოდგენილი პიროვნული თავისუფლების, იდენტობის, საზოგადოებისა და ადამიანის, როგორც „პოლიტიკური ცხოველის“, შესახებ. მკითხველისთვის საინტერესოა იმის გააზრება, რომ წიგნის დაწერიდან ორ საუკუნეზე მეტის გასვლის შემდეგ, დიდი ნაწილი იმ ფასეულობებისა, რომლებსაც მარკიზ დე სადი ებრძვის, კვლავ შენარჩუნებულია და მარადიულ ღირებულებებად მიიჩნევა.

სერია: MAGNUM OPUS უპანიშადები სვამენ ფილოსოფიურ კითხვებს: რა არის ყოფიერება? რა არის მიზეზი? ბრაჰმანი? როგორ გავჩნდით ამქვეყნად? რისთვის ვართ შობილნი? რისთვის ვარსებობთ?.. ამ კითხვებით უპანიშადები მიზნად ისახავენ ასწავლონ არა ზუსტი და უცილობელი აღსრულება საკულტო წესებისა, არამედ, საწესო მსხვერპლის ცნების სულიერ მსხვერპლად გარდამსახველი, ფილოსოფიური წვდომა ყოფიერების კანონებისა. უპანიშადები მიელტვიან შინაგანი სიღრმეების ახსნას, რადგანაც სასწაულებრივი ცეცხლი დამარხულია სულის წიაღში, იქიდან იმზირება მთელი სამყარო.   ღმერთის წვდომა და მასთან შერწყმა, უპანიშადების თანახმად, უმაღლესი მიზანია ადამიანისა, რადგანაც სამყარო ღვთისაგან ქმნილია და საბოლოო სავანეც ღმერთში უნდა ჰპოვოს ყოველმა კაცმა. მან უნდა დაამსხვრიოს თავისი პატარა ყოფიერების ნიჟარა და სიყვარულით მიეახლოს მარადისობას, უკეთუ მარადისობა – თავად ღმერთია.

ავტორი:  ბ. ფ. სკინერი სერიაა: Magnum Opus ინგლისურიდან თარგმნა მედეა რუსიშვილმა     ყოვლისმომცველი აბსურდულობისა და უსაზრისობის განცდა, რომელ მაც მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ დაისადგურა, ცნობისმოყვარე ოთხეულს უბიძგებს, ექსცენტრული და იდუმალებით მოცული მეცნიერის, ფრეიზერის მიერ შექმნილ ექსპერიმენტულ საზოგადოებას ეწვიოს.   „უოლდენ ორი“, – ეს არის ბიჰევიორისტულ პრინციპებზე დაფუძნებული, სკრუპულოზურად დაგეგმარებული სამყარო, სადაც ეფექტურობა, კოოპერაცია და პირადი თავისუფლების განცდა ჰარმონიულადაა შერწყმული. აქ შრომა თანაბრადაა გადანაწილებული და თავისუფალი დრო ფასეულია, მოძველებულ და ფუჭ ღირებულებებზე დაუბრკოლებლად და უმტკივნეულოდ ამბობენ უარს, ხოლო ადამიანური ბედნიერება არა მხოლოდ იდეალი, არამედ ხელშესახები რეალობაა.   თუმცა, იბადება გარდაუვალი კითხვა – მართლაც შესაძლებელია კოლექტიური ბედნიერება ინდივიდუალობის მსხვერპლად გაღების გარეშე? და რა ხდება, როდესაც იდეალებს პირადი სურვილები და ლტოლვები უპირისპირდება?   რადიკალური ბიჰევიორიზმის ფუძემდებლის, ბ. ფ. სკინერის „უოლდენ ორი“ მკითხველს XX საუკუნის უტოპიაში ეპატიჟება.

ავტორი: ვასილი კანდინსკი გერმანულიდან თარგმნა ლულუ დადიანმა სერია:  MAGNUM OPUS   ექსპრესიონისტი მხატვარი, გრაფიკოსი, აბსტრაქტული ხელოვნების ერთ-ერთი დამფუძნებელი და ხელოვნების თეორეტიკოსი ვასილი კანდინსკი დაიბადა რუსეთში 1866 წელს, თუმცა სიცოცხლის მნიშვნელოვანი ნაწილი მან უკრაინაში, გერმანიასა და საფრანგეთში გაატარა.   სწორედ გერმანიაში, 1910 წელს დაიწერა და 1912 წელს კი გამოიცა მისი წიგნი „სულიერების შესახებ ხელოვნებაში“, რომელსაც. მიუხედავად იმისა, რომ წიგნის დაწერიდან საუკუნეზე მეტია გასული, დღემდე არ დაუკარგავს აქტუალობა, როგორც ხელოვნებათმცოდნეობის ფუნდამენტურ ტრაქტატს.   ეს წიგნი, გარდა იმისა, რომ სახელმძღვანელო და სამაგიდო წიგნია ხელოვნებათმცოდნეებისა და მხატვრებისთვის, ხელოვნების მოყვარულ ყველა ადამიანს დააინტერესებს. ამიტომ ამ წიგნის ქართული თარგმანი დიდი საჩუქარია ქართველი მკითხველისათვის.

ავტორი: ოსკარ უაილდი მთარგმნელი  ზურაბ სონღულაშვილი სერია: MAGNUM OPUS „DE PROFUNDIS ოსკარ უაილდმა პატიმრობის დროს დაწერა. იმ ჯოჯოხეთური შეგრძნებებიდან, ციხეში რომ განიცდიდა, თავშესაფარი ლიტერატურა აღმოჩნდა. ასე დაიბადა DE PROFUNDIS, საყვედურად იმ პიროვნების მიმართ, რომლის გამოისობითაც ამოყო თავი მისთვის დაუჯერებელ გარემოში, იმ საბედისწერო მეგობრობის გამო, არც პურიტანულმა საზოგადოებამ რომ აპატია და არც სასამართლომ დაინდო. ოსკარ უაილდს ეპისტოლე ამ ჟანრის კვალობაზე საკმაოდ გაუგრძელდა, საბოლოოდ კი აღსარებად გარდაისახა. ამიტომაც ძალდაუტანებლად შემოვიდა თხრობაში მისი შემოქმედებითი ლაბორატორია და შემოგვრჩა არაერთი საგულისხმო თუ ძალზე მნიშვნელოვანი რეალია, შტრიხი და დეტალი. უაილდი იესო ქრისტეს ფენომენს მანამდეც უკვირდებოდა, ციხის საკანში კიდევ უფრო დაუახლოვდა და მისი მოძღვრებაც უფრო ხელშესახებად განიცადა. მან უფაქიზესად მოხაზა იესო ქრისტეს კაცებრივი არსებობის მანამდე შეუმჩნეველი თუ ჯეროვანი დაფასების გარეშე დარჩენილი შტრიხები. ოსკარ უაილდი იესო ქრისტეს პირველ რომანტიკოს პოეტად მოიხსენიებდა, მის ცხოვრებას კი უმშვენიერესად აღიარებდა ყველა პოემას შორის. დარწმუნებით აცხადებდა, ბერძნული ტრაგედიები, ყველა ერთობლივ, მთელი თავიანთი სიდიადითა და ტრაგიზმით, არაფერია იმასთან შედარებით, რაც ქრისტემ გადაიტანაო. სახარებაში – იმ ოთხ პროზაულ პოემაში – ჩაფლობისა და გათავისების შემდგომ შეიცნო და შეიმეცნა არა მხოლოდ ტკბობა ცხოვრებითა და ტკბობა ხელოვნებით, არამედ ის, რაც უკვე გაცილებით უფრო შესანიშნავი ეჩვენებოდა: ტანჯვის არსი და მისი სილამაზე. ოსკარ უაილდი რომელ ჟანრსაც ხელს მოჰკიდებდა, ყველგან საუკეთესო ნიმუშებს ქმნიდა – ასეთია მისი ლექსები, მისი პოემა, მისი რომანი, მისი პიესები, მისი ლიტერატურული ზღაპრები, მისი ესეები, მისი აფორიზმები. და რაკიღა აღსარების ჟანრსაც შეახო ხელი, აქაც შედევრი დაგვიტოვა.“ – როსტომ ჩხეიძე