კოსმოკომიკური ამბები

ავტორი: ჟოზე სარამაგუ მთარგმნელი: მიხეილ ანთაძე სერია: ლიტერატურული ოდისეა გამომცემლობა: ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა „იესოს სახარება“ 1991 წელს გამოიცა და სწრაფად მოუტანა ავტორს აღიარება. ამ ერთი შეხედვით სკანდალურ ნაწარმოებში აღწერილია იესოს დაბადება, ბავშვობა და სიყმაწვილე – გზა მისი ადამიანობიდან გაღმერთებამდე.

ავტორი: არუნდატი როი მთარგმნელი: თამარ ჯაფარიძე სერია: ლიტერატურული ოდისეა გამომცემლობა: ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა თანამედროვე ინდოელი მწერლის, არუნდატი როის ნახევრად ავტობიოგრაფიულ, სადებიუტო რომანში მოთხრობილია ერთი ოჯახის ტრაგიკული ისტორია, რომლის მაგალითზეც თვალწინ გვეშლება ჩვენთვის აქამდე უცნობი ინდური ყოფის ნიუანსები თავისი პოლიტიკური, კასტური თუ რელიგიური თავისებურებებით. მიუხედავად იმისა, რომ ნაწარმოებში ჩვეულებრივი ადამიანური ვნებებია აღწერილი, მასში უხვად გაფანტული რეალიების გამო ის ბოლომდე ინარჩუნებს ეგზოტიკურ სურნელსა და ფერებს.

ავტორი: იასმინა რეზა მთარგმნელი: ნინო ციმაკურიძე სერია: ლიტერატურული ოდისეა სულაკაურის გამომცემლობა თანამედროვე ფრანგი მწერლის, იასმინა რეზას შემოქმედება მრავალფეროვანია: წერს რომანებს, ნოველებს, პიესებსა და სცენარებს, იღებენ ფილმებში. მიღებული აქვს არაერთი საერთაშორისო ჯილდო. მისი ცნობილი რომანის, „ბაბილონის“, მთავარი პერსონაჟი, პარიზის გარეუბანში მცხოვრები სამოცი წლის ბიოლოგი ელიზაბეტ ჟოზი შინ „გაზაფხულის დღესასწაულს“ მართავს. გაზაფხულის პირველ დღეს პარიზში თოვს, მოდიან სტუმრები, თანდათან აეწყობა საუბარი, იცინიან, წარსულს იხსენებენ, კამათობენ, ერთმანეთს თავს აწონებენ – შაბათი საღამოს ჩვეულებრივი წვეულებაა. მაგრამ იმ ღამით მომხდარი ტრაგედია ცხადყოფს, რატომ უკავშირდება რომანის სათაური ბიბლიურ ფსალმუნს, რომელიც გვიყვება მარტოობაზე, საყვარელი ადამიანებისა თუ ადგილებისგან შორს ყოფნაზე. ეს არის რომანი ასაკოვან ხალხზე, რომლებიც ვეღარ დაიბრუნებენ ახალგაზრდობას; ადამიანებზე, რომლებსაც ერთი უნებლიე ჟესტი ან დაუფიქრებელი ნაბიჯი მარტოობისთვის გაწირავს; თანამედროვე სამყაროში გაბატონებულ გულგრილობასა და ადამიანური თანაგრძნობის ნაკლებობაზე. „რა მნიშვნელობა აქვს, ვინ ვართ, რას ვფიქრობთ, რანი გავხდებით? სადღაც ვიმყოფებით, რაიმე პეიზაჟის ფონზე, იმ დღემდე, როდესაც იქ აღარ ვიქნებით“, – გვეუბნება ავტორი. „ბაბილონი“ 2016 წელს, გამოსვლისთანავე, „რენოდოს“ ლიტერატურული პრემიით აღინიშნა.

ავტორი: ხორხე ლიოს ბორხესი მთარგმნელი: დოდო ყაველაშვილი სერია: ლიტოდისეა კრებული „ქვიშის წიგნი“  პირველად 1975 წელს გამოიცა და მას უკვე ასაკში შესული ავტორი  თავის საუკეთესო წიგნად მიიჩნევდა. მართლაც გასაოცარია ის ოსტატობა, დახვეწილი სტილი და ადამიანურ განცდათა ცოდნის ის უნარი, რასაც მწერალი აქ წარმოდგენილ მოთხრობებში ავლენს  

ავტორი: ჰერმან ჰესე მთარგმნელი: გიორგი შატბერაშვილი „ზიდჰარტა“ლეგენდაა ახალგაზრდა კაცზე, რომელიც ცდილობს, ჩასწვდეს სიცოცხლის არსს და მიაღწიოს სრულყოფილებას. ზიდჰარტა, ბრაჰმანის პატივსაცემი ვაჟი, ოჯახთან ერთად ცხოვრობს ძველ ინდოეთში. სოფელში ყველა მოელის, რომ მამის მსგავსად წარმატებული ბრაჰმანი იქნება. მაგრამ მას უფრო მეტის შეცნობის სურვილი აქვს. ზიდჰარტას აზრით, ცოდნის გადმოცემა შეუძლებელია სწავლებით, მაგრამ მიღება შესაძლებელია პირადი გამოცდილებით. ამიტომ გადაწყვეტს, დამოუკიდებელი ცხოვრებისგზას დაადგეს. მეგობარ გოვინდასთან ერთად მიდის სახლიდან და იწყებს თავგადასავლებითა და ძიებით სავსე ცხოვრებას. სიცოცხლე და სიკვდილი, სიხარული და მწუხარება, სიკეთე და ბოროტება მარადიული ერთიანობის ნაწილია და ეს ყველაფერი აუცილებელია ცხოვრების მნიშვნელობის გასაგებად, ასე ჭვრეტს ცხოვრების ერთიანობას ზიდჰარტა. საბოლოოდ ის მიაღწევს სრულყოფილებას, ნირვანას, რომლის მოპოვებაც ახალგაზრდობაში სურდა.

ავტორი: მაია ლუნდე მთარგმნელი: თამარ კვიჟინაძე ინგლისი, 1852 წელი – უილიამი, ბიოლოგი და მცენარეების თესლეულის მაღაზიის მფლობელი, ცდილობს, ააგოს ახალი ტიპის სკები, რომლებიც მეფუტკრეებს საქმეს გაუადვილებს და მას და მის ოჯახს პატივსა და დიდებას მოუტანს. აშშ, 2007 წელი – მეფუტკრე ჯორჯი მედგრად იბრძვის ფერმის გადასარჩენად და სჯერა, რომ საოჯახო ფერმის ხსნა მხოლოდ მის შვილს შეუძლია. ჩინეთი, 2098 წელი – თაო მომავლის ჩინეთში ხეხილის თითოეულ ყვავილს ხელით მტვერავს მას შემდეგ, რაც წლების წინ ფუტკრები გაქრნენ. თაოს ყველაზე მეტად ის უნდა, რომ მისმა შვილმა განათლება მიიღოს და მასზე უკეთ იცხოვროს.

ავტორი: ვლადიმირ ნაბოკოვი მთარგმნელი: თამარ ლომიძე ნაბოკოვის ნაწარმოებებს შორის უდავოდ გამორჩეული ადგილი უკავია „ლოლიტას“, რომელსაც კრიტიკოსები ხშირად მოიხსენიებენ XX საუკუნის ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან მხატვრულ ნაწარმოებად. „ლოლიტა, თეთრკანიანი ქვრივი მამაკაცის აღსარება“ – ასე უწოდებს თავად მწერალი რომანს, რომელიც ერთი შეხედვით მოწიფული მამაკაცისა და თორმეტი წლის გოგონას საბედისწერო, წინააღმდეგობრივი სიყვარულის ამბავია, მაგრამ სასიყვარულო ისტორიის მიღმა დახვეწილი ევროპისა და ომისშემდგომი „ჭკუამხიარული“ ამერიკის შეჯახებაა დახატული. „ლოლიტა“ სავსეა სიმბოლური სახეებით, სიტყვათა თამაშითა და ღრმა ფსიქოლოგიური პორტრეტებისა და პერსონაჟების ზუსტი, ლაკონიური აღწერით.

ავტორი: კობო აბე მთარგმნელი: ირაკლი ბერიაშვილი   შეუძლია ადამიანს სახის გარეშე არსებობა? შეიცავს სახე რაღაც შეუცვლელს და იმდენად ფასეულს, რომ უმისოდ ადამიანი საკუთარ თავსაც კარგავს? ეს ერთადერთი კითხვა არ არის, რომელსაც კობო აბე მკითხველის და ალბათ საკუთარი თავის წინაშეც სვამს წიგნში „სხვისი სახე“. ამ რომანში მწერალს მკითხველი შეჰყავს ადამიანის სულის უძირო სამყაროში; სამყაროში, სადაც ბურუსი და უაზრო ქაოსი მეფობს. ძალიან ძნელია ამ დახლართულ და იდუმალ ლაბირინთში ხეტიალი და იქიდან გამოსავლის პოვნა. ამ ყველაფერს კიდევ უფრო ართულებს ის, რომ ადამიანები ერთთავად ნიღბით დადიან. ხანდახან საკუთარ რეალურ სახესთან პირისპირ დარჩენისაც ეშინიათ. დროდადრო კი ისეც ხდება, რომ ეს გამოგონილი სახე-ნიღაბი დამოუკიდებელ არსებობას იწყებს. კობო აბე ჩვეული ოსტატობით აშიშვლებს ნიღბებისა და რეალური სახეების ამ მასკარადს და ყველაფერს, რის დამალვასაც ადამიანები ყველანაირად ვცდილობთ