ავტორი: მიხეილ ჯავახიშვილი

ავტორი: გივი ალხაზიშვილი   "“მომავალი წარსული” - გასული საუკუნის 60_იანი წლებიდან ორიათასი წლის ჩათვლით - ორმოცწლიან პერიოდს მოიცავს. ეს წიგნი მრავალწახნაგოვანი და მოზაიკურია. ისე ჩაიარა საქართველოს დამოუკიდებლობის პირველმა ათწლეულმა, რომ ბევრ რამეს თავის სახელი არ დაერქვა და ეს იმიტომ, რომ დიდხანს გრძელდებოდა პოსტსაბჭოური მმართველობა და ძველი პარტიული ფუნქციონერები ინარჩუნებდნენ ხელისუფლებასა და ქვეყანაზე სრულ გავლენას. "

ავტორი: რატი მუჯირი  - იცი შავ -წითელ დროშას რატომ ვიყენებთ? - შავი უკრაინის მიწის სიმბოლოა, წითელი ამ მიწისთვის დაღვრილი სისხლის. — ეგრეა, თუ ვიკიპედიაში წაიკითსავ.  — აბა, სინამდვილეში რატომ? — ზაპოროჟიელმა მებრძოლმა ერთ-ერთ ბრძოლის მერე უბიდან ჩვენი ლურჯ-ყვითელი დროშა ამოიღო, სულ სისხლით იყო შეღებილი. იცი, ლურჯი და ყვითელი სისხლით რომ დაისვრება როგორი ხება? — ალბათ, შავი და წითელი. უპრაინის ომს ყველა ონლაინ ვადევნეთ თვალს, ამიტომ თითქოს დასაწერიც არაფერია. ყველამ ყველაფერი ისედაც იცის. თუმცა ბოლოს გადავწყვიტე ჩემ მიერ დანახულ, საჯაროდ ცნობილი, ამბავი მომეყოლა. ეს წიგნი მხოლოდ ომზე არ არს. ეს არის ამბავი უკრაინის მიწაზე გავლილი 13210 კილომეტრს, ამავი ომის დაწყების, ამგავი ოკუპაციის, ამბავი დეოკუპაციის. ამგავი საგჭოთა მითების ნგრევის. ეს წიგნი არც იმ ტრაგედიებზეა, რომელიც ამ ომმა მოიტანა, მიუხედავად იმისა, რომ სწორედ ესაა აღწერილი. ეს წიგნე უპრანაზე და უპრაინელებზეა. — ყოჩაღ! და იცი ვინ იყო ის კაზაკი? — არა. —ივან სირკო, „РАБІВ ДО РАЮ НЕ ПУСКАЮТЬ"-ო რომ დაგვიბარა

ავტორი: თინათინ ბერიძე     ზოგჯერ ასეც ხდება - შემთხვევითობამ ან უწყინარმა ხუმრობამ შეიძლება სრულიად შეცვალოს თქვენი ცხოვრება. სწორედ ამგვარად გადაიკვეთა არაჩვეულებრივი, ნიჭიერი, მგრძნობიარე ახალგაზრდების გზები. წიგნის მოყვარულთა მიერ ამოჩემებული პატარა, მყუდრო კაფეს ირგვლივ განვითარებული დიდი სიყვარულის ამბავი, სიკეთით სავსე დრამატული მოვლენები - ასეთია წიგნი, რომელიც გულგრილს არავის დატოვებს და რომლის ავტორი "პალიტრა L"-ის მიერ მოწყობილი ლიტერატურული კონკურსის გამარჯვებულია.  

აკა მორჩილაძის ახალ რომანში თბილისს ფოთი ჰქვია, ფოთს კი – თბილისი. იმპერატორის საგანგებო ბრძანებით გადაურქმევიათ სახელები ქალაქებისთვის და ამაში მეტად ჩახლართული აზრი ჩაუდიათ. რომანშიც ყველაფერი ასეა ჩახლართული. გასაოცარი ამბავი დიდი ამბოხებისა, რომელიც თითქმის მთელ საქართველოს მოიცავს – თბილისსაც, ფოთსაც, ქუთაისსაც და დაუსახლებელ ტყეებსაც, ერთი მხრივ, სრულიად დაუჯერებელია, თუმცა, იმდენად დამაჯერებლადაა მოთხრობილი, რომ მის ნამდვილობაში მკითხველს ეჭვი ერთი წამითაც არ ეპარება. წიგნს არაფერი აქვს საერთო რეალობასთან, მის პერსონაჟებს არ იცნობს საქართველოს ისტორია, თუმცა კითხვისას მყარია შთაბეჭდილება – “ისტორიულ რომანს ვკითხულობ”. ასევე მყარია შთაბეჭდილება – “ეს პასაჟი მეცნობა”. საიდან? ამის გაგებაში მკითხველს ბოლო გვერდზე მოცემული “გამოყენებული ლიტერატურა” დაეხმარება. “მორიდებული ზურმუხტი” უამრავ ალუზიას შეიცავს ამ ბევრი დიდი და კარგი წიგნიდან.

ავტორი:  დავით ქაშიაშვილი   37 წლის ვინმე მატარებლების მიტოვებულ და ძველ სადგურში იღვიძებს. მარტოა, ეშინია საკუთარი ხმისა. მხრებზე ბაბუას კუბოკრული პიჯაკი ახურავს. ფრაგმენტულად ახსოვს საიდან მოდის, ვინ უყვარდა ან ვის უყვარდა ამ წლების განმავლობაში. ახსოვს შვილების სახელები. უცნობი ხმები, მისტიკური არსებები თავში გამუდმებით ჩასძახიან, თუ ჩამღერიან, თუ ჩაჰყვირიან, რომ გადარჩეს.   დავით ქაშიაშვილის სადებიუტო წიგნის კითხვა ფაზლის აწყობას ჰგავს, მაგრამ ეს სახე-ხატები თამაშისთვის ზედმეტად მძაფრია: დამტვრეული პრინცესა დიანა... ან მამა, რომელიც „ისეთი პატარა იყო, რომ ჩვენი ბავშვობისდრინდელი ვიოლინოს ყუთში ჩავასვენეთ“.   ძნელია გარჩევა, ამ წიგნში სიუჟეტს უფრო მიჰყვები თუ სიტყვას, ავტორი თითქოს ჩნდება, უფრო ხშირად კი ცდილობს, პერსონაჟების დრამატული ამბის ანაბარა დავრჩეთ. ავტორი გვეპატიჟება: „მოდით, დავსხდეთ, უგემრიელესი ყავა მოვხარშოთ, მხრებზე მოვისხათ სიზმრებიდან გაქცეული ღმერთი, მოაჯირზე შემოვაწყოთ ფეხები და დაველოდოთ ცნობას, რომ...“ – დანარჩენი ტექსტში იხილეთ.

ავტორი: ლელა კოტორაშვილი სამყაროს გაბედული ადამიანები ცვლიან, პატარა მოქმედებები, ინიციატივები, შთაგონება და ფანტაზია – აი, რას შეუძლია ადამიანები გააბედნიეროს. ლელა კოტორაშვილის სკოლა მხოლოდ ის ადგილი არაა, სადაც ცხრილის რუტინაში მოქცეული ბავშვები სხვადასხვა საგნის სიმძიმეს მორჩილად ეზიდებიან. ლელა კოტორაშვილის სკოლა შემეცნების, თავგადასავლის, მოქმედების, თამაშის, სიყვარულის და გაბრწყინებული თვალების ადგილია...(დიანა ანფიმიადის ბოლოსიტყვაობიდან).

ავტორი: ალექსანდრე პაიკიძე   დავით აღმაშენებლის ეპოქაზე ყველას ბევრი გვიფიქრია. ჩვენამდე მოღწეული ცნობებით, ძნელად წარმოსადგენია, თუნდაც როგორ მოიგო გენიოსმა მეფემ დიდგორის ბრძოლა. „მსტოვარის“ aვტორმა, ალექსანდრე პაიკიძემ, ის ეპოქა გააცოცხლა და წარმოუდგენელი ემოციებით ავსებს მკითხველს. თანამედროვე ქართველ მწერლებს შორის ცოტა თუ მოიძებნება, ვინც გაბედა და ქართული ისტორია გააცოცხლა. ავტორმა კი ეს გენიალურად შესძლო. წიგნში გადმოცემული ამბები მოგიყვებათ, რატომ და როგორ უყვარდათ სამშობლო, რისი გაღება უწევდათ ჩვენს წინაპრებს, რომ საქართველოს დღემდე მოეღწია... ეს რომანი იმ ნაპერწკალს აგინთებთ, რომელიც გასული საუკუნის ბოლოს ენთო, ბევრი ქართველის გულში, და რამაც საქართველოს დამოუკიდებლობა მოუპოვა... ამ წიგნზე ასე ვიტყოდი: “წიგნი, რომელიც ყველა ქართველმა უნდა წაიკითხოს.”

ავტორი: ნანა ექვთიმიშვილი „…„ამ ზამთარს აქ აღარ გავჩერდები“, ფიქრობს ლელა და რკინის კიბეზე მომდგარ მზეს ეფიცხება. ვანოს რომ მოკლავს, თავის გამზადებულ ჩანთას აიღებს და წავა. შეიძლება ლოტკინზე ავიდეს, ძველ ინტერნატელებთან… იქ ციგნები არიან, ზოგს იცნობს, შეიძლება იმათთან გაჩერდეს ცოტა ხანს… შეიძლება იანა მოძებნოს მარჯანიშვილზე. ბოლო-ბოლო, ვაგზალზე გავა და მატარებელს გაჰყვება დასავლეთისკენ. ბათუმში ჩასვლაც შეიძლება…“ „მსხლების მინდორი“ ნანა ექვთიმიშვილის პირველი რომანია, რომელიც პირველად 2015 წელს გამოიცა, 2021 წელს კი რომანმა საერთაშორისო აღიარება მოიპოვა: მოხვდა ბუკერის გრძელ სიაში და იბიარდის მოკლე სიაში. რომანი თარგმნილია ინგლისურ, გერმანულ, ფრანგულ და ესპანურ ენებზე და იგეგმება მისი სხვა ენებზე გამოცემაც.

ავტორი: გიორგი შერვაშიძე   პლატონ ანჩაბაძეს დიდი ბაბუის სახელი ჰქვია. ოცდათხუთმეტი წლისაა და თბილისში ცხოვრობს. მოფერებით პლატონ მცირეს ეძახიან. ერთფეროვანი ცხოვრება კი ერთ მშვენიერ დღეს იცვლება. ის იგებს, რომ მისი დიდი ბაბუის ძმას, დუტუ ანჩაბაძეს, რომელიც 1921 წელს საფრანგეთში ემიგრაციაში გაჰყვა ქართველ ინტელიგენციას, პარიზის ერთ-ერთ ბანკში შთამომავლებისთვის დატოვებული აქვს ქონება. ეს სიახლე იმდენად მოულოდნელი და ამაღელვებელია, რომ ის ცდილობს თავის წარმოსახვებში საუკუნის წინანდელი ამბები გააცოცხლოს და წინაპრების ცხოვრების უცნობი ეპიზოდები წარმოიდგინოს. ამის შემდეგ იწყება გასაოცარი ისტორიებით აღსავსე მოგზაურობა.   ქონების დასაბრუნებლად საზღვარგარეთ წასული პლატონის თვალწინ ცოცხლდება მის მიერვე წარმოსახული ამბები. მცირეს ცხოვრება დინამიკურ და რომატიკულ კალაპოტში ექცევა, რომელსაც არც კომიკური სიტუაციები აკლია. ყველაზე დიდი მოულოდნელობა კი წინაა... ირკვევა, რომ ქონებას, მატერიალურზე მეტად, ისტორიული ღირებულება აქვს

ავტორი: აკა მორჩილაძე გამომცემლობა: ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა

ავტორი: თორნიკე რაზმაძე     რომანში სამი მეგობრის ამბავია მოთხრობილი. ბიჭები ერთსა და იმავე გარემოში იდენტური ფასეულობებით იზრდებიან და ცხოვრების ყველა საკვანძო მომენტსაც ერთად იზიარებენ. მათ შეხედულებებსა და ფასეულობებს სწორედ ბავშვობისდროინდელი თავგადასავლები განაპირობებს.   ადრეულ ასაკში თავს დამტყდარი საშინელი ტრაგედია მეგობრებს უმნიშვნელოვანესი გადაწყვეტილების მიღებისკენ უბიძგებს – ბოროტების წინააღმდეგ ბრძოლაში ემსახურონ საკუთარ სამშობლოს და, თუ საჭირო გახდება, თავიც გასწირონ მისთვის. გარშემო კი არსებობს ხალხი, რომელიც შორსაა ამ ღირებულებებისგან და მეტიც, თავად ქმნის მოდელს საზოგადოების მარტივად სამართავად.

ავტორი: ბესო ხვედელიძე გამომცემლობა: ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა

ავტორი: გიორგი ლეონიძე წიგნის მხატვარი:  თეონა ჭანიშვილი გიორგი ლეონიძის ნატვრის ხე 1962 წელს დაიწერა და მკითხველზე დღემდე წარუშლელ შთაბეჭდილებას ახდენს თავისი ენითა და ტრაგიკული პერსონაჟებით.

ავტორი: ზვიად რატიანი სერიის დასახელება ET CETERA ზვიად რატიანი (1971), პოეტი და პოეზიის მთარგმნელი, ავტორია პოეტური კრებულებისა „გამომიგონე“ (1993), „ჩურჩულის გაკვეთილი“ (1994), „ჯიბის ჰაერი“ (2000), „გზები და დღეები“ (2005), „ნეგატივი. 2009-1996“ (2009) და „შენთვის შეიძლება“ (2015). არის პოეტური ანთოლოგიების „გადასახედი“ (1998) და „ქართული ლექსი, XX საუკუნე“ (2015) შემდგენელი.     ნათარგმნი აქვს ათობით პოეტის ლექსები, მათ შორის ცელანის, ელიოტის, რილკეს, ქრეინის, ფროსტის, პაუნდის, ოდენის, ლოუელის, მილოშის, ეშბერის, ლარკინის, ტრანსტრომერის, სტრენდის, სიმიკის, ზაგაევსკის, ვენცლოვას და სხვ. 2010 წელს მიენიჭა ლიტერატურული პრემია „საბა“ კრებულისთვის „ნეგატივი. 2009-1996“, 2016 წელს - ლიტერატურული პრემია „ლიტერა“ კრებულისთვის „შენთვის შეიძლება“, 2017 წელს - ვახუშტი კოტეტიშვილის პრემია წლის საუკეთესო თარგმნილი პუბლიკაციისთვის (რობერ ჰასის ლექსები).

ავტორი: ლელა ლაშხი სერია: იკითხე ქართული XXI   თუ ერთ დღეს აღმოაჩენ, რომ შენი სიზმრებიდან სრულიად გაქრა იძულებით დათმობილი მშობლიური ქალაქი, სახლი, საძინებელი... შენი ზღვა და მისი სურნელი, ხომ იფიქრებ, რომ იმედი მოკვდა? მაგრამ თუ ამ ყველაფერთან ერთად წარსულისგან დატოვებული ტკივილებიც ქრება, იქნებ თავისუფლების ყველაზე მძაფრი განცდის მიზეზსაც მიაგენი?!. ლელა ლაშხის „ნეირონი“ ახალგაზრდა ქალის წინააღმდეგობებით აღსავსე ცხოვრების ამბავია და ეს ამბავი იმავდროულად საქართველოს უახლესი ისტორიის ფრაგმენტებსაც იტევს. ძალადობისა და მახინჯი ტრადიციების მსხვერპლი ქალი მსხვერპლის როლიდან გამოდის და მიდის ყველასა და ყველაფრისგან, რამაც მისი ტრაგიკული ყოფა განაპირობა. მაგრამ პიროვნების ტრანსფორმაცია ყოველთვის როდი ნიშნავს წარსულისგან გათავისუფლებასა და საკუთარი თავის პოვნას _ აქამდე მთავარმა გმირმა ნეირონის ექსპერიმენტი და კიდევ წინააღმდეგობებით მოფენილი გრძელი გზა უნდა გაიაროს.

ავტორი: გიორგი შერვაშიძე გამომცემლობა: ინტელექტი

ავტორი: ელის დოჯსონი   არდადეგებზე მთებში ასულ პატარა გოგონას დიდი საიდუმლო გაანდეს და წინაპართა მისიის გაგრძელება დააკისრეს. თურმე მის მშობლიურ სოფელში, მეტიც, მამა-პაპათა სახლში, პირდაპირ ცხვირწინ საოცრება არსებობდა. სისხლით შეფიცული ნიკანდრე გულმოდგინედ შეუდგა მნიშვნელოვანი ტვირთის ზიდვას, მაგრამ მალე აღმოაჩინა, რომ სისასტიკეს ვერ შეეგუებოდა და ვერც მარტო გადაჭრიდა უხსოვარი წარსულიდან ჩვენს დრომდე მოღწეულ პრობლემას... მკითხველის წინაშეა ლიტერატურული კონკურსის ” გახდი ბესტსელერის ავტორი“ გამარჯვებულის, ელის დოჯსონის (თამარ შენგელია), ახალი ფენტეზი, რომელშიც დაუჯერებელი ამბები სრულიად დამაჯერებლად ხდება და სიკეთე და სიყვარული იმარჯვებს.

ავტორი:ბასა ჯანიკაშვილი   ბასა ჯანიკაშვილის „ნინოს ბედნიერება“ პიესა-რომანია, როგორც თავად ავტორი უწოდებს (უფრო მონოპიესა-რომანი), რომლის სტრუქტურა ორ მაჩვენებელს გულისხმობს: მთავარი გმირის მონოლოგს და რემარკას. მოქმედება ვირტუალურ სივრცეში, პირდაპირ ეთერში ვითარდება, ექსპრესიული და ვიზუალური თხრობა კი გაფიქრებინებთ, რომ თქვენ ამ წიგნს არამხოლოდ კითხულობთ, არამედ უყურებთ კიდეც.   თბილისის ძველ უბანში, ნაქირავები ბინის პატარა სამზარეულოში, მაგიდაზე შემოდებული ტელეფონის ლაივ-სტრიმში ერთი ოჯახის თავგადასავალი ვითარდება. ჟანრის კანონი გულისხმობს, რომ ეს ოჯახი მთელი ქვეყნის სურათსაც ირეკლავდეს, მით უფრო, რომ ერთ-ერთი წევრი, ნინოს ქმარი – ქვეყნის პრემიერ-მინისტრია.   ადამიანური ურთიერთობების ტკივილებიდან საქვეყნო კონფლიქტებამდე და ინტრიგებამდე, ეს პიესა-რომანი ჩვენი ყოფის სამზარეულოს ლაივში გვრთავს, სადაც აბსურდის სიმსუბუქით/სირთულით შექმნილ სინამდვილეს ვესწრებით...

ავტორი: ნატო დავითაშვილი გამომცემლობა: ინტელექტი ადამიანები დაბეჩავდნენ, გმირების შესახებ ლეგენდებიღა შემორჩა, ვინც ცოცხალი გადარჩა – კერასაა მიჯაჭვული, რადგან სახიფათოა ნისლებში გასვლა. ნისლებში ბილიკები გეზს იცვლიან და ისე იკლაკნებიან, სამუდამოდ დაკარგავენ გაბედულ მგზავრსაც კი. ნისლებში ავსულები, მაქციები და ათასგვარი ფათერაკის მომტანი არსებები დაბორიალობენ, ამიტომ იქ თითოოროლა თავზეხელაღებული, ანდა სიცოცხლემობეზრებული კაციღა თუ შეაბიჯებს. თუმცა ყველაზე სასოწარკვეთილ დროებასაც კი თავისი იმედის სხივი აქვს – ნისლებს მიღმა ჯერ კიდევაა შემორჩენილი ერთი სოფელი, კეთილი და გაბედული ადამიანებით დასახლებული გურო. ნატო დავითაშვილი განსაკუთრებული ფიგურაა თანამედროვე ქართულ ლიტერატურაში. მიუხედავად იმისა, რომ ამ ავტორზე საუბრისას შეგვიძლია არაერთი ჯილდო და გამარჯვება ვახსენოთ, მისი ფასი ქართული ლიტერატურისთვის პრემიებზე მაღლა დგას, რადგან ის ფენტეზის ჟანრის გურუა, სხვა ჟანრების ნისლებს მიღმა არსებული უნისლო შემოქმედებით. იროელთა ქრონიკებში მწერალი ქართულ მითოლოგიაზე დაყრდნობით უნიკალურ სამყაროს ქმნის, რომელშიც მშობლიური ლეგენდებიდან გადმოსული კარგად ნაცნობი პერსონაჟები ავტორის გამოგონილ გმირებთან ერთად ცოცხლობენ. „ნისლებში და ნისლებს მიღმა“ ბრწყინვალე საკითხავია როგორც ჟანრის მოყვარულთათვის, ისე ფენტეზისთან უბრად მყოფი მკითხველისთვის, როგორც დიდებისთვის, ისე ბავშვებისთვის. აქ ქართული ფოლკლორის ესთეტიკა ეპოსურ ხასიათთანაა დაზავებული, ფათერაკებითა და მოულოდნელობებით აღსავსე სიუჟეტი კი ნისლებში არსებული ბილიკებივით მიიკლაკნება და წარმოუდგენელია იმის გათვლა, თუ სად ამოაყოფინებს მკითხველს თავს. ამ და სხვა თვისებათა გამო რომანი ერთი ამოსუნთქვით იკითხება, თუმცა ხანგრძლივ საფიქრალს ტოვებს. თუმცა, სანამ თქვენც სხვა მკითხველებივით ჩაფიქრდებოდეთ, ჯერ ნისლებში მცხოვრები მოხუცი ანანიასა და მამაცი მახარეს ამბავი უნდა შეიტყოთ, ნისლებს მიღმა ერეკლე, გვანცა და გამახელა გაიცნოთ, მათთან ერთად კი ვეძის სამკურნალო წყლის მოსაპოვებლად და ნისლთა გასაფანტავად სასწაულებით მოკირწყლულ ბილიკს დაადგეთ, რომელსაც ნატო დავითაშვილის „ნისლებში და ნისლებს მიღმა“ ჰქვია.

ავტორი: ლია ტოკლიკიშვილი „ნიუტონას დღიური“ სამი ლიტერატურული თხზულებისგან შედგება: „ნიუტონას დღიური“, „მიწა“ და „მკვდარი ქალაქის ჩანაწერები“. კრებულის ავტორი, ჟურნალისტი ლია ტოკლიკიშვილი, გაზეთ „7 დღის“ კორესპონდენტი იყო აფხაზეთის ომში. სწორედ ომის შთაბეჭდილებებით, გამოცდილებითა და განცდებით არის შექმნილი მისი მოთხრობები. ამ კრებულში ჩანს, როგორი გავლენა მოახდინა ომმა და ომის შემდგომმა პერიოდმა ჟურნალისტზე, რომელიც ომის პირველ დღეებში მხოლოდ საკუთარი ხალხის სიმართლეს ხედავდა. ამ გამოცდილებამ, ომის გზაზე შეხვედრილი ადამიანების ისტორიებმა, ომის შემდეგ გაგრძელებულმა ძიებებმა მას დაანახა, რომ სახელმწიფოს შიდა ომებში მართალი მხარე არ არსებობს. მოთხრობების პერსონაჟი ჯარისკაცები უყოყმანოდ იხოცებიან სამშობლოსთვის, მაგრამ იმასაც აღიარებენ, რომ მათი თანამებრძოლების ერთი ნაწილი სასტიკად და უსამართლოდ ექცევა აფხაზებს, არანაკლებ, ვიდრე აფხაზები ექცევიან ქართველებს. ლიას მოთხრობების გმირები ჰყვებიან აფხაზების ავკაცობაზე, მაგრამ ჰყვებიან მათ მიერ გაკეთებულ სიკეთეებზეც; ჰყვებიან აფხაზების მიერ გაჟლეტილ ქართველებზე, მაგრამ ჰყვებიან ქართველების მიერ მიწასთან გასწორებულ აფხაზურ სოფლებზეც. კრებულიდან აღებული სიუჟეტები და თემები – ორი მხრიდან დანახული ომი და ჟურნალისტის მეტამორფოზა – საფუძვლად დაედო რეჟისორ ნანა ჯანელიძის ფილმს „იარე, ლიზა.“ სცენარის ერთ-ერთი ავტორი ნანა ჯანელიძესთან ერთად ლია ტოკლიკიშვილია

ავტორი: სალომეა ლომინაძე   ეს მშვენიერი, პატარა გოგონა, ნაადრევად დაბრძენებული, დიდი ხანი არაა, რაც გავიცანი. ოთახში შემოფრენილი ბეღურასავით დამესხა თავს, ხელში საკმაოდ დიდი თაბახით და საკუთარი ლექსების რედაქტირება მთხოვა. ბეღურასავით წამოსკუპდა მაგიდასთან. უცნაურად, ღრმა მზერით მიცქერდა, ვიდრე მის ლექსებს ვკითხულობდი.   ვკითხულობდი და მიკვირდა. დაღვინებული ადამიანის სიბრძნე და ნამდვილი პოეტის ხელწერა იგრძნობოდა ყოველ ლექსში. საოცარი გულწრფელობა, წყობისა და რითმის ხედვის ნიჭი ეტყობოდა ყოველ სტრიქონს. კიდევ ერთი საოცარი პოეტი ეზრდება საქართველოს. მკითხველს კი, უდავოდ, დიდი სიამოვნება ელის.“ – საშა გველესიანი   „ნოემბრის მწუხრი“ სალომეა ლომინაძის პოეზიის კრებულია. ამ პოეზიის ლირიკული გმირი ძლიერი და მამაცი ქალია, რომელმაც დუელში ბედისწერა გამოიწვია; ეს დაძაბული პაექრობა კი პოეზიად იქცა. კრებულში შესული ლექსები ვერსიფიკაციული მრავალფეროვნებითაც ხასიათდებიან – კონვენციური თუ თავისუფალი ლექსის ფორმას სათქმელის დინამიკა განაპირობებს. საერთოდაც, ამ მუსიკით სავსე, სასიმღერო რიტმით გაცოცხლებულ ლექსებში ყველა კომპონენტი მნიშვნელოვანია – თემაც, იდეაც, ფორმაც და ენერგიაც. ისინი დიდი ადამიანური ვნებებისა და ტკივილებისგან სიყვარულის პოეზიას ქმნიან.“ – ნინო სადღობელაშვილი

ავტორი: კონსტანტინე გამსახურდია

ავტორი: არჩილ ქიქოძე არჩილ ქიქოძის “ნორვეგიული დღიური” ნორვეგიის მთებში, ქოხში დაიწერა. ეს დოკუმენტური პროზის ნიმუშია, რომელიც სკანდინავიის ამ დიდებული ქვეყნის, მისი ბუნების, ყოფისა და კულტურის შესახებ მოგვითხრობს. როგორც თავად ავტორი ამბობს, ესაა “მსუბუქად და სიხარულით დაწერილი” ტექსტი, სადაც მწერალი გვიჩვენებს საკუთარი თვალით დანახულ ნორვეგიელ მწერლებს, მოგზაურებს, იქაურ კულტურას, ფლორასა და ფაუნას – ყველაფერს, რაც, ამ ქვეყნის კულტურულ თუ ყოფით ესთეტიზმს ქმნის. ამ ყველაფერს კი ერწყმის ავტორის ფიქრები და ნააზრევი ცხოვრებასა და ადამიანებზე. არჩილ ქიქოძისთვის დამახასიათებელი თხრობის ოსტატური მანერა და ტექსტის მიმზიდველი თემატიკა წიგნს ნებისმიერი მკითხველის საყვარელ საკითხავად აქცევს. “მოგზაურს და ტურისტს მიდგომა განასხვავებს: ტურისტი იმპერიალისტია, ის დასაპყრობადაა ჩამოსული; მოგზაურმა ისიც არ იცის, სახლში დაბრუნდება თუ არა. არჩილ ქიქოძის წიგნი ნორვეგიაში მოგზაურობის შესახებაა. რაც არ უნდა უცნაური იყოს, მოგზაურობა მოგზაურობამდე, სივრცეში ფიზიკურ გადაადგილებამდე დიდი ხნით ადრე იწყება. ბავშვობის ოცნება ჩრდილოეთის სახელოვანი და უსახელო გმირების შესახებ, ლიტერატურული შთაბეჭდილებები წაკითხული წიგნებიდან, ნამდვილი მოგზაურობა და ამ მოგზაურობის მოგონებები ქმნიან პალიმფსესტს, სადაც წაკითხული და განცდილი, წიგნი და ბუნება, ბავშვობა და ზრდასრული ასაკი, ნორვეგია და საქართველო ერთმანეთში ირეკლებიან. ალბათ ეს გაუთავებელი ურთიერთარეკვლა ქმნის იმ დაძაბულობის განცდას, რომელსაც არჩილ ქიქოძე „ზამთრისპირის მოხეტიალე სევდას“ ეძახის. საიდან მოდის ეს სევდა, რომელიც ამასთანავე სიხარულიცაა? მოგზაური, ტურისტისგან განსხვავებით, არის ადამიანი, რომელიც გადალახავს მიჯნას. მიჯნა, რომელიც მატერიალურთან ერთად წარმოსახვითიცაა, ყოველთვის საბედისწეროა, ბედის საზღვარია.არჩილ ქიქოძე კი არის ადამიანი, რომელმაც ამ მიჯნის გადაკვეთის საიდუმლო შეიძლება განიცადოს და სხვებსაც მოუყვეს.” ზაალ ანდრონიკაშვილი ლიტერატურათმცოდნე